ముకుందమాలా స్తోత్రం-9

 

తత్త్వం బ్రువాణాని పరం పరస్మాత్
మధు క్షరన్తీవ సతాం ఫలాని ।
ప్రావర్తయ ప్రాంజలిరస్మి జిహ్వే
నామాని నారాయణ గోచరాణి ॥ ౩౦ ॥

ఓ  నాలుకా  ! చేతులు  జోడించి వేడుకొనుచుంటిని

తేనే  వలె చవులూరించు పరమ సత్యమైన పలువిధముల 

నారాయణ  నామామృతాన్ని  పదే  పదే  చప్పరించు

మనసుకు ఆహ్లాదాన్ని కలిగించు

నమామి నారాయణపాదపంకజం
కరోమి నారాయణపూజనం సదా ।
వదామి నారాయణనామ నిర్మలం
స్మరామి నారాయణతత్త్వమవ్యయమ్ ॥ ౩౫ ॥

నారాయణా  ! నీ  పాద పంకజమునకు  నా  నమస్సులు

నారాయణా  ! సదా  నీ  పూజలో  పరవశించెదను  

నారాయణా  ! నీ  నిర్మల  నామాలను నిత్యం  స్మరించెదను

నారాయణా  ! నీ  తత్వాన్నే  ధ్యానించెదను  

శ్రీనాథ నారాయణ వాసుదేవ
శ్రీకృష్ణ భక్తప్రియ చక్రపాణే ।
శ్రీపద్మనాభాచ్యుత కైటభారే
శ్రీరామ పద్మాక్ష హరే మురారే ॥ ౩౬ ॥

అనంత వైకుంఠ ముకుంద కృష్ణ

గోవింద దామోదర మాధవేతి ।
వక్తుం సమర్థోఽపి న వక్తి కశ్చిత్
అహో జనానాం వ్యసనాభిముఖ్యమ్ ॥ ౩౭ ॥

శ్రీనాధా   నారాయణా  వాసుదేవా

శ్రీకృష్ణా  భక్త ప్రియా  చక్రపాణీ 

శ్రీ పద్మనాభ  అచ్యుతా  కైటభారి

శ్రీరామ  పద్మాక్షా  హరీ  మురారీ

 

 అనంతా   గోవర్ధనగిరిధారీ   ముకుందా  

కృష్ణా  గోవిందా  దామోదరా  మాధవా

ఎట్టివారలమైనను ఎ ఒక్క  నామమైనను

స్మరించవచ్చు  కాని  ఏది  స్మరించలేక

 ప్రమాదముల వైపు  పరుగెడుచున్నాము

ముకుందమాలా స్తోత్రం-8

 

అమ్నాయాభ్యసనాన్యరణ్యరుదితం వేదవ్రతాన్యన్వహం
మేదశ్ఛేదఫలాని పూర్తవిధయః సర్వే హుతం భస్మని ।
తీర్థానామవగాహనాని చ గజస్నానం వినా యత్పద-
ద్వంద్వామ్భోరుహసంస్మృతిర్విజయతే దేవః స నారాయణః ॥ ౨౫ ॥

ముకుందా ! నీ పాదస్మరణ  లేని

 పవిత్ర నామ  ఉచ్చారణ  అడవిలో  రోదన  వంటిది

వేదకార్యాల  నిర్వహణ  శారీరిక  శ్రమను  మాత్రమే  మిగుల్చును

యజ్ఞాయాగాదులు  బూడిదలో  నేయి  కలిపిన చందము

పుణ్యనది  స్నానం  గజస్నానం  వలె         నిష్ఫలము 

 కనుక  నారాయణా  నీకు  జయము  జయము

మదన పరిహర స్థితిం మదీయే
మనసి ముకుందపదారవిందధామ్ని ।
హరనయనకృశానునా కృశోఽసి
స్మరసి న చక్రపరాక్రమం మురారేః ॥ ౨౯ ॥

మురారి  పాదాలకు  పీటమైనట్టి   నా  మదిని  

మన్మధుడా ! వీడి  మరలి పొమ్ము

హరుని  కంటిచుపులో  కాలిపోయిన  నీకు

హరి  చక్రపు  మహోగ్ర  తీక్ష్ణత తెలియకున్నది

మజ్జన్మనః ఫలమిదం మధుకైటభారే
మత్ప్రార్థనీయ మదనుగ్రహ ఏష ఏవ ।
త్వద్భృత్యభృత్యపరిచారకభృత్యభృత్య-
భృత్యస్య భృత్య ఇతి మాం స్మర లోకనాథ ॥ ౨౭ ॥

ఓ  లోకనాధా  ! నీ  పాదదాసుల  యొక్క  సేవక  సమూహానికి
సేవకులైన  వారి  సేవకులకు  నన్ను   సేవకుడిగా  పుట్టించు
మధు  కైటభులను  నిర్జించిన  హరీ  ! నీ నుండి  నే కోరు వరము
నా  జీవితానికి అర్ధమొసగు ఫలము అదియే  సుమా

 పక్షుల కిలకిల సవ్వడులు సందడి చేయువేళ

లేగల అంబారావముల సంబరములు మిన్నంటు వేళ

తూరుపుకాంత నిదురమబ్బు చెదరగొడుతూ

ప్రసరించు బాలభానుని లేత ఎరుపు సిగ్గుమొగ్గలు

తాకి విప్పారిన నవకమల కన్యకలా

గోపికాలక్ష్మీ చేతి కంకణముల గలగలలతో సంగమించిన

చిలకబడు పెరుగు సుకారములు చేయు మధుర ధ్వనుల తరంగాలు చెవులు తాకగా నిదుర నెరుగని నంద నందనుడు నిదుర వీడి బుడి బుడి

అడుగులతో నడచివచ్చి కవ్వము పట్టి కలువ కనుల జాలువార్చిన ప్రేమ జల్లులు తాకి ఝల్లుమనే గోపికాలక్ష్మీహృదయం 

ఆ పులకింత నిత్యనూతనం కావాలను తలంపు మది నిండగా

ముకుందమాలా స్తోత్రం-7

 

హే మర్త్యాః పరమం హితం శ్రుణుత వో వక్ష్యామి సంక్షేపతః

సంసారార్ణవమాపదూర్మిబహులం సమ్యక్ ప్రవిశ్య స్థితాః ।

నానాజ్ఞానమపాస్య చేతసి నమో నారాయణాయేత్యముం-
మంత్రం సప్రణవం ప్రణామసహితం ప్రావర్తయధ్వం ముహుః ॥ ౧౮ ॥

దురదృష్టమనే  అలలతో  కూడిన  సంసార సాగరంలో

అటునిటు  త్రోయబడుచున్న నరులార! 

 చిరుమాట  వినండి జ్ఞానఫలం  కోసం  నిష్ఫల యత్నాలు  

వీడి ఓం  నారాయణా  నామజపం  తో  ముకుందుని  పాదాల పై  

 మోకరిల్లండి

నాథే నః పురుషోత్తమే త్రిజగతామేకాధిపే చేతసా
సేవ్యే స్వస్య పదస్య దాతరి సురే నారాయణే తిష్ఠతి ।
యం కంచిత్పురుషాధమం కతిపయగ్రామేశమల్పార్థదం
సేవాయై మృగయామహే నరమహో మూఢా వరాకా వయమ్ ॥ ౨౮ ॥

 ఎంత  అవివేకులము  సుమీ  !

పురుషోత్తముడు  ముల్లోకాలకు  అధిపతి

శ్వాసను  నియంత్రించిన  మాత్రాన  అధినుడగునట్టివాడు  

స్వయంగా  మన  చెంతకు  రానుండగా ,

 తనవన్ని  మనకు  పంచనుండగా

అధములైనట్టి  రాజులను  యజమానులను

అల్పమైన  కోర్కెల   కోసం  ఆశ్రయించుచున్నాము

బద్ధేనాంజలినా నతేన శిరసా గాత్రైః సరోమోద్గమైః
కంఠేన స్వరగద్గదేన నయనేనోద్గీర్ణబాష్పాంబునా ।
నిత్యం త్వచ్చరణారవిందయుగళధ్యానామృతాస్వాదినాం
అస్మాకం సరసీరుహాక్ష సతతం సంపద్యతాం జీవితమ్ ॥ ౨౦ ॥

ముకుళిత  హస్తాలతో  వినమ్రతతో  వంగిన  శిరస్సుతో

 రోమాంచిత  దేహంతో  గద్గద  స్వరంతో  కృష్ణ  నామాన్ని  

పదే  పదే స్మరిద్దాం  సజల  నేత్రాలతో  నారాయణుని  

వేడుకుందాం   ఓ  సరోజ పత్ర  నేత్రా  …..ఎర్ర  తామరలను  బోలిన  

నీ  పాదద్వయం  నుండి జాలువారు అమృతం  సేవించుచు మా జీవనం  కొనసాగించు  భాగ్యం  కలిగించు 

ముకుందమాలా స్తోత్రం-6

 హే గోపాలక హే కృపాజలనిధే హే సింధుకన్యాపతే
హే కంసాంతక హే గజేంద్రకరుణాపారీణ హే మాధవ ।
హే రామానుజ హే జగత్త్రయగురో హే పుండరీకాక్ష మాం
హే గోపీజననాథ పాలయ పరం జానామి న త్వాం వినా ॥ ౨౧ ॥

హే  గోపాలక  ,హే  కృపా జలనిదే ,హే  సింధు కన్యా పతే
హే  కంసాంతక  ,హే  గజేంద్ర  కరుణాపారీణా , హే  మాధవ
హే  రామానుజ  ,హే  జగత్త్రయ గురో  ,హే  పుండరీకాక్ష

హే  గోపీజన వల్లభా  నాకు  తెలుసు నీవు తక్క వేరెవ్వరు లేరు

కనుక ఎల్లప్పుడూ నన్ను రక్షించు

భక్తాపాయభుజంగగారుడమణిస్త్రైలోక్యరక్షామణిః
గోపీలోచనచాతకాంబుదమణిః సౌందర్యముద్రామణిః ।
యః కాంతామణిరుక్మిణీఘనకుచద్వంద్వైకభూషామణిః
శ్రేయో దేవశిఖామణిర్దిశతు నో గోపాలచూడామణిః ॥ ౨౨ ॥

భక్తుల  అపాయాలనే సర్పాల పాలిట  గరుడమణి

ముల్లోకాలకు  రక్షామణి  

గోపికల కనులను ఆకర్షించు చాతకమణి

సౌందర్య  ముద్రామణి  

కాంతలలో  మణిపూస యగు రుక్మిణి  కి  భూషణ మణి

అగు దేవ శిఖామణి  గోపాలా !  మాకు  దోవ చూపు

 

శత్రుచ్ఛేదైకమంత్రం సకలముపనిషద్వాక్యసంపూజ్యమంత్రం
సంసారోత్తారమంత్రం సముచితతమసః సంఘనిర్యాణమంత్రమ్ ।
సర్వైశ్వర్యైకమంత్రం వ్యసనభుజగసందష్టసంత్రాణమంత్రం
జిహ్వే శ్రీకృష్ణమంత్రం జప జప సతతం జన్మసాఫల్యమంత్రమ్ ॥ ౨౩ ॥

శత్రువులను  నిర్మూలించు మంత్రం
  ఉపనిషత్తులచే  కీర్తించబడిన మంత్రం

  సంసార భందాలను త్రెంచివేయు  మంత్రం
  అజ్ఞాన అంధకారం తొలగించు మంత్రం
  సకల ఐశ్వర్యాలు  ప్రసాదించు మంత్రం
  ఈతి బాధలనే  పాముకాట్లనుండి  రక్షించు మంత్రం
  ఓ  నాలుకా  ! పదే  పదే  జపించు  జన్మసాఫల్యత నొసగు   
  మంత్రం  శ్రీకృష్ణ మంత్రం

ముకుందమాలా స్తోత్రం-5

 మాద్రాక్షం క్షీణపుణ్యాన్ క్షణమపి భవతో భక్తిహీనాన్పదాబ్జే
మాశ్రౌషం శ్రావ్యబంధం తవ చరితమపాస్యాన్యదాఖ్యానజాతమ్ ।
మాస్మార్షం మాధవ త్వామపి భువనపతే చేతసాపహ్నువానాన్
మాభూవం త్వత్సపర్యాపరికరరహితో జన్మజన్మాంతరేఽపి ॥ ౧౫ ॥

మాధవా  ! నీ పాదపద్మాలపై  నమ్మిక లేనివారి  వైపు

                                               నా  చూపులు  తిప్పనివ్వకు

నీ  కమనీయ గాధా విశేషాలు తప్ప ఇతరములేవి నా చెవి చేరనియకు

నిన్ను  గూర్చిన  ఆలోచన లేనివారి తలంపు నాకు రానీయకు

నీ  సేవా భాగ్యమునుండి  ఎన్ని జన్మలెత్తినా నను దూరం చేయకు

జిహ్వే కీర్తయ కేశవం మురరిపుం చేతో భజ శ్రీధరం
పాణిద్వంద్వ సమర్చయాచ్యుతకథాః శ్రోత్రద్వయ త్వం శృణు ।
కృష్ణం లోకయ లోచనద్వయ హరేర్గచ్ఛాంఘ్రియుగ్మాలయం
జిఘ్ర ఘ్రాణ ముకుందపాదతులసీం మూర్ధన్ నమాధోక్షజమ్ ॥ ౧౬ ॥

ఓ  నాలుకా ! కేశవుని కీర్తనలు  ఆలాపించు

ఓ  మనసా ! మురారి  స్మరణలో  మునకలేయుము

ఓ  చేతులారా ! శ్రీధరుని  సేవలో  నిమగ్నమవ్వుడు

ఓ  చెవులారా  ! అచ్యుతుని  లీలలను  ఆలకింపుడు   

ఓ  కనులార  ! కృష్ణుని  సౌందర్య  వీక్షణలో  రెప్పపాటు  మరచిపోండి

ఓ  పాదములారా ! ఎల్లప్పుడూ  హరి  ఆలయమునకే  నను  గోనిపొండి

ఓ  నాశికా  ! ముకుందుని  పాద ద్వయంపై  నిలచిన  పవిత్ర  తులసి  సువాసనలను

                  ఆస్వాదించు

ఓ  శిరమా  ! అధోక్షజుని  పాదాల  ముందు  మోకరిల్లు

హే లోకాః శ్రుణుత ప్రసూతిమరణవ్యాధేశ్చికిత్సామిమాం
యోగజ్ఞాః సముదాహరంతి మునయో యాం యాజ్ఞవల్క్యాదయః ।
అంతర్జ్యోతిరమేయమేకమమృతం కృష్ణాఖ్యమాపీయతాం
తత్పీతం పరమౌషధం వితనుతే నిర్వాణమాత్యంతికమ్ ॥ ౧౭ ।

యాజ్ఞావల్క్యాది   మహర్షులచే  తెలియజేయబడిన

జరా  వ్యాధి  మరణాల  నుండి  ముక్తి  కలిగించు

దివ్యోషధం  జనులారా  మన  హృదయాలలో  అంతర్జ్యోతి

వలె , కృష్ణ  నామం  తో  ఒప్పారుచున్నది . ఆ  నామామృతాన్ని

త్రావి  పరమపదం  పొందుదాం

ముకుందమాలా స్తోత్రం-4

భవజలధిమగాధం దుస్తరం నిస్తరేయం 

 కథమహమితి చేతో మా స్మ గాః కాతరత్వమ్ । 

 సరసిజదృశి దేవే తావకీ భక్తిరేకా 

 నరకభిది నిషణ్ణా తారయిష్యత్యవశ్యమ్ ॥ ౧౩ ॥  

 దాటశక్యం కాని  సంసార  సాగరం  చూసి 

దిగులు  చెందకు  ఆందోళన  విడుము 

నిర్మల  ఏకాగ్రచిత్తంతో  ధ్యానించు

నరకాసుర సంహారి  నావలా  మారి   

నిన్నావలి  తీరం  చేర్చగలడు  

 తృష్ణాతోయే మదనపవనోద్ధూతమోహోర్మిమాలే 

దారావర్తే తనయసహజగ్రాహసంఘాకులే చ । 

సంసారాఖ్యే మహతి జలధౌ మజ్జతాం నస్త్రిధామన్ 

పాదాంభోజే వరద భవతో భక్తినావం ప్రయచ్ఛ ॥ 

 కోరి  వరించిన  భార్య  తత్ఫల  సంతానం సంపదలనే 

 మూడు  భంధనాలపై  మదనుడిమోహబాణపు   తాకిడికి

   పెంచుకున్న  వ్యామోహంతో జనన , జీవన  మరణాలనే   

మూడు  సరస్సులలో  పలుమార్లుమునకలేస్తున్న   

 నాకు  ముకుందా  నీ   భక్తి  అనే  పడవలో కొద్ది  చోటు  కల్పించు    

పృథ్వీరేణురణుః పయాంసి కణికాః ఫల్గుస్ఫులింగో లఘుః

 తేజో నిశ్శ్వసనం మరుత్ తనుతరం రంధ్రం సుసూక్ష్మం నభః ।

 క్షుద్రా రుద్రపితామహప్రభృతయః కీటాః సమస్తాః సురాః 

దృష్టే యత్ర స తావకో విజయతే భూమావధూతావధిః ॥ ౧౯ ॥ 

 ముకుందా!  నీ  కడగంటి  చూపు తో పృథ్వి  ధూళి  రేణువు  సమమవ్వు అనంత  జలధి  ఒక్క  బిందు  పరిమాణమయ్యే   

బడబాగ్ని  చిన్న   అగ్నికణం  గా  గోచరిస్తుంది ప్రచండమైన  వాయువు  చిరుగాలి  లా  ఆహ్లాదపరుస్తుంది 

 అంచులేరుగని   ఆకాశం  చిన్న  రంధ్రమై  చిక్కపడుతుంది సమస్త  దేవతా  సమూహం  బృంగ  సమూహాలను  మరిపిస్తుంది

 కృష్ణా  సమస్తము  నీ  పాద  ధూళి   లోనే  ఇమిడియున్నది  కదా 

సాంద్రానంద

 సాంద్రానంద  సదానందా

ఆనందకంద  అరవిందనేత్రా

సుధామ సౌమిత్ర  సదాశివ ప్రియా

అర్జున ప్రియంకర  అరిష్టాఘసుర సంహారా

వేణుగానలోల  వేదవేదాంత విహారా

నవనీత చోర   నరకాసుర సంహారా

విశ్వరూపధర   వృందావన విహారా

నంద నందనా  నీలమేఘ వర్ణుడా

రుక్మిణీ మనోహర  రాసకేళీ వినోద విహారా

నారదాది మునిబృంద వందిత  నగరాజ పుత్రి 

ప్రియ సహోదరా

రామానుజ  రాధారమణా  రాధికా ప్రియా 

గోవర్ధన గిరిధారీ   గోపీ మానస హృదయ విహారీ 

కామరాజ జనక   కాళిందీ శిరో రంగస్థల నాట్యకేళీ విహారీ  

 గోప గోవత్స పరిపాలక   గోవింద నామధారీ 

కరుణాంతరంగా   కుబ్జా సౌందర్య ప్రదాతా 

సాంద్రానందా   లక్ష్మీ కిరణ్ ప్రియనందన శరణు శరణు 

మదన మోహనా

 మదన మోహనా,

స్వామి చరణ కమలములు సోకగనే పులకరించిన పుడమి ,

ఆ మదన మోహనుడిని తన పచ్చని కొంగు  చాటు చూసి పులకించే,

నవ వధువు వలె సిగ్గుతో  చెక్కిలి ఎరుపు ను  దాచి,
సుకుమార సుందర కోమల చరణములు కాపాడుటకై పుడమి తన
ఎదనుఁ చందనము వలె  శీతలము కావించే,
ప్రకృతి దేవి తన పురుషుని చూసి తన యవ్వన పుష్పములు అర్పించే ,
శుక  శారి చిలుకలు స్తవము చేయగా వృందావని పులకించగా

త్రిభంగి తన చరణ  ద్వయముతో భూమాత ను పావనము గావించె.  

సప్త శ్లోకీ భగవద్గీత

 

భగవద్గీతా సారమైన సప్త శ్లోక సంగ్రహం 

ఓం మిత్యేకాక్షరం బ్రహ్మ వ్యాహరన్ మామనుస్మరన్ |

యఃప్రయాతి త్యజన్ దేహం స యాతి పరమాం గతిమ్ || 1

భగవానుడు చెప్పుచున్నారు 

పరమేశ్వరుడినైన నన్ను స్మరిస్తూ, ఓం కారమును జపిస్తూ, శరీరము నుండి వెళ్ళిపోయిన వ్యక్తి పరమ గతిని పొందును.

స్థానే హృషీకేశ! తవ ప్రకీర్త్యా, జగత్ప్రహృష్యత్యనురజ్యతే చ |
రక్షాంసి భీతాని దిశో ద్రవంతి, సర్వే సమస్యంతి చ సిద్ధసంఘాః || 2

అర్జునుడు పలికెను : హే హృషీకేశా (ఇంద్రియములకు అధిపతి), సమస్త జగత్తు నిన్ను కీర్తించుచూ ఆనందహర్షములతో ఉన్నది, మరియు నీ పట్ల ప్రేమతో నిండిపొయినది. ఇది సముచితమే. రాక్షసులు భయముతో భీతిల్లి నీ నుండి దూరముగా అన్ని దిక్కులలో పారిపోవుతున్నారు మరియు ఎంతో మంది సిద్ధగణములు నీకు ప్రణమిల్లుతున్నారు.

భగవాన్ ఉవాచ :
సర్వతః పాణిపాదం తత్సర్వతోక్షి శిరోముఖమ్ |
సర్వతః శ్రుతిమల్లోకే సర్వమావృత్య తిష్ఠతి || 3

సర్వత్రా ఆయన చేతులు, పాదములు, కన్నులు, శిరస్సులు, మరియు ముఖములు ఉన్నాయి. ఆయన చెవులు కూడా అన్ని ప్రదేశాలలో ఉన్నాయి, ఎందుకంటే ఆయన ఈ జగత్తు అంతా నిండి నిబిడీకృతమై ఉన్నాడు.

కవిం పురాణమనుశాసితారమణోరణీయాంసమనుస్మరేద్యః |
సర్వస్య ధాతారమచింత్యరూపం, ఆదిత్యవర్ణం తమసః పరస్తాత్ || 4

భగవంతుడు సర్వజ్ఞుడు, అత్యంత ప్రాచీనుడు, అందరినీ శాసించేవాడు, సూక్ష్మము కంటే సూక్ష్మమైన వాడు, అన్నింటికీ ఆధారమైన వాడు, ఊహాకందని దివ్య స్వరూపం కలవాడు; ఆయన సూర్యుడి కంటే తేజోవంతుడు మరియు సమస్త అజ్ఞానపు చీకట్లకీ అతీతుడు. ఎవరైతే మరణ సమయంలో, యోగ అభ్యాసము చేత లభించిన అచంచలమైన మనస్సుతో, ప్రాణములను కనుబొమల మధ్యే నిలిపి, నిశ్చలంగా దివ్య మంగళ భగవంతుడిని అత్యంత భక్తితో స్మరిస్తారో, వారు ఖచ్చితంగా ఆయనను పొందుతారు.

ఊర్ధ్వమూలమధశ్శాఖం అశ్వత్థం ప్రాహురవ్యయమ్ |
ఛందాంసి యస్య పర్ణాని యస్తం వేద స వేదవిత్ || 5

వేదములే ఆకులు గా కలిగిన రావి (అశ్వత్థ ) చెట్టు యొక్క 

వేరు భాగం పైకి, శాఖలు కిందకు వేలాడుతూ నిత్యం వృద్ధి 

చెందుతూ చిరాయువు తో వుంటుంది దీనిని అర్ధం చేసుకున్నవారు 

మాత్రమే వేదాలను తెలుసుకొనగలరు 

సర్వస్య చాహం హృది సన్నివిష్టో, మత్తః స్మృతిర్‌జ్ఞానమపోహనంచ |
వేదైశ్చ సర్వైరహమేవ వేద్యో, వేదాంతకృద్వేదవిదేవ చాహమ్ || 6

నేను సమస్త ప్రాణుల హృదయములలో స్థితమై ఉన్నాను, నా నుండే జ్ఞాపకశక్తి, జ్ఞానము, మరియు విస్మృతి (మర్చిపోవుట) కలుగుతాయి. అన్ని వేదముల ద్వారా తెలుసుకోబడవలసిన వాడను నేను మాత్రమే, వేదాంత రచయితను నేనే, మరియు వేదముల అర్థమును తెలిసినవాడను నేనే.

మన్మనా భవ మద్భక్తో మద్యాజీ మాం నమస్కురు |
మామేవైష్యసి యుక్వై మాత్మానం మత్పరాయణః || 7
ఎల్లప్పుడూ నన్నే స్మరించుము, నా పట్ల భక్తితో ఉండుము, నన్ను పూజించుము మరియు నాకు నమస్కరించుము. ఇలా చేయటం వలన నీవు తప్పకుండా నన్నే చేరుకుందువు. నేను నీకిచ్చే వాగ్దానం ఇది, ఎందుకంటే నీవు నాకు చాలా ప్రియమైనవాడివి.
|| ఇతి శ్రీ మద్భగవద్గీతానూపనిషత్సు బ్రహ్మవిద్యాయాం
యోగశస్త్రే శ్రీ కృష్ణార్జున సంవాదే సప్తశ్లోకీ గీతా ||

ముకుందమాలా స్తోత్రం-3

చింతయామి హరిమేవ సంతతం
మందమంద హసితాననాంబుజం
నందగోపతనయం పరాత్ పరం
నారదాదిమునివృందవందితమ్ ॥ ౮ ॥

తుమ్మెదలను ఆకర్షింపచేయు పూల మకరందం    
 వలే మా  మనస్సులను  రంజింపజేయు   మందస్మిత 
వదనార  విందా   పరమ  సత్యమైనట్టివాడ  నంద గోప తనయా
  నారదాది  మునింద్రులచే  కీర్తించబడు  హరీ  ఎల్లప్పుడూ  

నిన్నే   తలచెదను

కరచరణసరోజే కాంతిమన్నేత్రమీనే.       

శ్రమముషి భుజవీచివ్యాకులేఽగాధమార్గే ।
హరిసరసి విగాహ్యాపీయ తేజోజలౌఘం
భవమరుపరిఖిన్నః ఖేద మద్యత్యజామి ॥ ౯ ॥

నీ  కర  చరణాలనే  పద్మాలతో  నిండి

చల్లని  వెన్నల  బోలు  చూపులను  ప్రసరించు నీ  

చక్షువులే  చేప  పిల్లలుగా  కల  హరిరూపమనే  

సరోవరం లో  కొద్ది  జలాన్ని సేవించి  జీవనయానపు  

బడలిక  నుండి  పూర్తిగా  సేద తీరెదను   

సరసిజనయనే సశంఖచక్రే
మురభిది మా విరమస్వ చిత్త రంతుమ్ ।
సుఖతరమపరం న జాతు జానే
హరిచరణస్మరణామృతేన తుల్యమ్ ॥ ౧౦ ॥

కలువ పూల వంటి  కనులతో , శంఖు చక్రాల  తో  

విరాజిల్లు  మురారి  స్మరణ    ఓ మనసా ! ఎన్నటికి  

మరువకు  అమృతతుల్యమగు  హరి  పాద పద్మాలను  

తలచుటకన్నను  తీయని తలంపు  మరి  లేదు  కదా

మాభీర్మందమనో విచింత్య బహుధా యామీశ్చిరం యాతనాః
నామీ నః ప్రభవంతి పాపరిపవః స్వామీ నను శ్రీధరః ।
ఆలస్యం వ్యపనీయ భక్తిసులభం ధ్యాయస్వ నారాయణం
లోకస్య వ్యసనాపనోదనకరో దాసస్య కిం న క్షమః ॥ ౧౧ ॥

ఓ  అవివేకపూరితమైన మనసా ! నీ   స్వామి  శ్రీధరుడు  చెంత  నుండగా  

మృత్యువు గూర్చి  నీవొనరించిన  పాపకర్మల ఫలితాన్ని గూర్చిన చింత  ఏల ?.

ఇంకను  ఆలస్యమేల?   తొందరపడు  అత్యంత  సులభుడైన   నారాయణుని 

 పాదాలను నీ  భక్తి  తో  బంధించు  నీ  బంధనాలు  తెంచుకో

భవజలధిగతానాం ద్వంద్వవాతాహతానాం
సుతదుహితృకలత్రత్రాణభారార్దితానామ్ ।
విషమవిషయతోయే మజ్జతామప్లవానాం
భవతు శరణమేకో విష్ణుపోతో నరాణామ్ ॥ ౧౨ ॥

జనన మరణాలనే  రెండు  ఒడ్డుల  కూడిన  సాగరం లో  

వచ్చిపోయే  కెరటాల  వలె  నానా  జన్మల  పాలై

రాగ  ద్వేషాలనే  సుడిగుండంలో  చిక్కుకుని

భార్యా  పుత్రులు , సంపదలనే  వ్యామోహపు  మకరాల

కోరలకు  చిక్కి  చితికిపోతున్న  నాకు  మత్స్యరూపధారి   హరీ  నీవే   దిక్కు . 

దాటశక్యం కాని  సంసార  సాగరం  చూసి

దిగులు  చెందకు  ఆందోళన  విడుము

నిర్మల  ఏకాగ్రచిత్తంతో  ధ్యానించు

నరకాసుర సంహారి  నావలా  మారి  నిన్నావలి  తీరం  చేర్చగలడు

ముకుందమాల 2

నాస్థా ధర్మే న వసునిచయే నైవ కామోపభోగే
యద్యద్భవ్యం భవతు భగవన్పూర్వకర్మానురూపమ్ ।
ఏతత్ప్రార్థ్యం మమ బహుమతం జన్మజన్మాంతరేఽపి
త్వత్పాదాంభోరుహయుగగతా నిశ్చలా భక్తిరస్తు ॥ ౫ ॥

ఓ  దేవాధి దేవా !
నేనెంత   నిరాసక్తుడైనప్పటికి  పూర్వ కర్మల  వాసనా బలం  చేత
ధర్మాచరణ , భోగ  భాగ్యాల  అనురక్తి  నను  విడకున్నవి 
కాని  నేను  నిన్ను  కోరే  గొప్పదైన  వరం  ఒక్కటే , జన్మ  జన్మలకు
కూడా  ని  చరణారవిన్దాలు   సేవించుకునే  భాగ్యం  కల్పించు

దివి వా భువి వా మమాస్తు వాసో
నరకే వా నరకాంతక ప్రకామమ్ ।
అవధీరితశారదారవిందౌ
చరణౌ తే మరణేఽపి చింతయామి ॥ ౬ ॥

ఓ  నరకాసుర  సంహార !
 
దివి , భువి  లేక  నరకం  నీవు  నాకు  ప్రసాదించే 
నివాసమేదైనప్పటికిని , మరణ  సమయంలో
శరత్కాలపు  నిర్మల  సరోవరంలో  వికసించిన
నవ  కమలములవంటి  ని  పాదములు  నా  మనో  నేత్రంలో  నిలుపు  చాలు

కృష్ణ త్వదీయపదపంకజపంజరాంతం
అద్యైవ మే విశతు మానసరాజహంసః ।
ప్రాణప్రయాణసమయే కఫవాతపిత్తైః
కంఠావరోధనవిధౌ స్మరణం కుతస్తే ॥ ౭ ॥

కృష్ణా ! నా  మనసనే  సరోవరంలో

 రాజహంసవలె  విహరించు . ప్రాణ దీపం

 కొడగడుతున్నవేళ   కఫావాత పిత్తాలతో  

 నిండిన  జ్ఞానేంద్రియాలు  నిన్నెలా  తలచగలవు

 కనుక  ఇప్పటినుండే  నీ  పాద  పద్మాలను

 నా  హృదయంలో  నిల్పెద

 ॥ ముకుందమాలా స్తోత్రం ॥ (1)

ఘుష్యతే యస్య నగరే రంగయాత్రా దినే దినే ।

తమహం శిరసా వందే రాజానం కులశేఖరమ్ ॥

శ్రీవల్లభేతి వరదేతి దయాపరేతి
భక్తప్రియేతి భవలుంఠనకోవిదేతి ।
నాథేతి నాగశయనేతి జగన్నివాసేతి
ఆలాపనం ప్రతిపదం కురు మే ముకుంద ॥ ౧ ॥

  ఓ  ముకుందా   
శ్రీవల్లభ  వరదా  భక్తప్రియా  దయాసాగరా
నాధా , జగన్నివాసా , శేషశయనా 
ప్రతి  దినం  అమృతమయమైన  ని  నామాలను
స్మరించు  వివేచన  కలిగించు  

జయతు జయతు దేవో దేవకీనందనోఽయం
జయతు జయతు కృష్ణో వృష్ణివంశప్రదీపః ।
జయతు జయతు మేఘశ్యామలః కోమలాంగః
జయతు జయతు పృథ్వీభారనాశో ముకుందః ॥ ౨ ॥

దేవకీనందన  దేవాధిదేవ  జయము  జయము
క్రిష్ణా  వృష్టి  వంశ  ప్రదీప  జయము  జయము
నీల మేఘశ్యామ  జయము  జయము
ధర్మ రక్షక  జయము  జయము
 

ముకుంద మూర్ధ్నా ప్రణిపత్య యాచే
భవంతమేకాంతమియంతమర్థమ్ ।
అవిస్మృతిస్త్వచ్చరణారవిందే
భవే భవే మేఽస్తు భవత్ప్రసాదాత్ ॥ ౩ ॥

  ఓ  ముకుందా
శిరము  వంచి  ప్రణమిల్లి  మిమ్ములను  యాచిస్తున్నాను     
నా  రాబోవు  జన్మలెట్టివైనను  మి  పాద పద్మములను
మరువకుండునటుల  మి  దయావర్షం  నాపై  అనుగ్రహించుము  

నాహం వందే తవ చరణయోర్ద్వంద్వమద్వంద్వహేతోః
కుంభీపాకం గురుమపి హరే నారకం నాపనేతుమ్ ।
రమ్యారామామృదుతనులతా నందనే నాపి రంతుం
భావే భావే హృదయభవనే భావయేయం భవంతమ్ ॥ ౪ ॥

  ఓ  హరి !
 
కుంభిపాక  నరకములనుండి , జీవితపు  ద్వంద్వముల  నుండి
రక్షించమనో ,
మృదువైన లతల  వంటి  శరీరంతో  కూడిన  రమణీమణుల పొందుకోరి
నిన్ను  ఆశ్రయించలేదు
 చావు  పుట్టుకల  చక్రబంధం  లో  చిక్కుకున్న  నా  మదిలో
జన్మ  జన్మకు  ని   పాదపద్మములు  స్థిరంగా  వుండునట్లు
అనుగ్రహించుము  చాలు 

రాజ రాజేశ్వరీమాత శరణు శరణు

 క్రీగంట కామేశ్వరుని కాంచిన  కామేశ్వరి మనః స్పందనగా 

విఘ్నములు బాప విఘ్నేశ్వరుడివై  మనస్సులు రంజింప 

సుముఖుడవై  చెంత నిలచిన గణపతి మాపై  కరుణ తోడ 

సిద్ది బుద్దులొసగవె   వందనమిదియే  మీకు సిద్ది వినాయకా. 

మనోవాణి మనోజ్ఞముగా పరుగులెత్తించ నీ పాదద్వయము నా 

హృది ని నిలిపితి వాణీ పరవళ్లు తొక్కు క్రిష్ణ వేణి తరంగాల వోలే

భావాల మాలికలు నా మదిలోన పలికించవే మృదు మధుర 

మంజుల  శార్వాణి మీకిదే మా వందనం తల్లి భారతీ

ఇతరుల తప్పు లెన్నఁబోయిన వేళ వారి చేష్టితముల ప్రేరణ గా 

నిన్ను గాంచి విష్ణుమాయా విలాసిని నీ పాదముల నాశ్రయించితి 

సహన భూషణము నాకాభరణము  చేసి శాంతత నొసగవే మదికి 

లక్ష్మీకిరణు ప్రియతనూజా  రాజ రాజేశ్వరీమాత శరణు శరణు 

ప్రతినింద  చేయ వాడి పదములు వాడ మనసు మూలిగే ఉదయ

సంధ్యలో తల్లీ నిన్ను స్తుతించ పేర్చిన అక్షరములనే కూర్పు మార్చి

పలుకుటెంచి శుద్ధ వాక్కు నొసగవే వాగ్వాదినీ  ఎల్ల  వేళలా 

లక్ష్మీకిరణు ప్రియతనూజా  రాజ రాజేశ్వరీమాత శరణు శరణు 

పరుల తృప్తే మన ప్రశాంతత కు కారణంబగు ఇతరుల సంతసంబే 

మన మానసంబునకు శాంతి నొసగునన్న సత్యంబు నెరిగితి తల్లీ 

అత్రి హృదయమే నా హృదయము చేసి లోక క్షేమంబు కోరనెంచవే  

లక్ష్మీకిరణు ప్రియతనూజా  రాజ రాజేశ్వరీమాత శరణు శరణు 

హృదయ పూదోటలో పూచు భావాల మాలిక మూలం నీవు ఆ

మాలిక నీదు నామాల పరిమళముల తప్ప వేరు వాసనలు వెదజల్ల

నివ్వని భారము నీదే తనువెల్ల తేజోమయమై వెలుగ తనుమధ్యా 

లక్ష్మీకిరణు ప్రియతనూజా  రాజ రాజేశ్వరీమాత శరణు శరణు 

చెట్టుకు కట్టె  నొకరు ప్రకృతిఏ తానైనఁ పరంజ్యోతి ని రాతికి కట్టెనొకరు

జగములనెల్ల దాల్చిన దామోదరుని మా కాయంబుల నిలచిన నిను 

మనంబులతో పట్టు నేర్పు నొసగు భారము నీదే మూలాధారైక నిలయా 

లక్ష్మీకిరణు ప్రియతనూజా  రాజ రాజేశ్వరీమాత శరణు శరణు 

అహంకార  రక్కసి నా వివేకమణచి సహజ ప్రేమను
చిదుముతున్నవేళ సమయానికి తగు ఆలోచనల
ఊతమిచ్చి చేదుకొనవే ప్రియంకరీ బంధములు నిలుప   

లక్ష్మీకిరణు ప్రియతనూజా  రాజ రాజేశ్వరీమాత శరణు శరణు