దేహబృందావని

 యోగంబుల చిక్కనివాడు చిక్కెపో

గోపబాండ్ర అమాయకపు ప్రేమకు

ఆటపాటల యందు ఆలింగన సౌఖ్య

మిచ్చుచూ ఇంచుక భావన చేసిన చాలును

గోపాలుర అదృష్టమును ఉల్లము ఝల్లుమనదే

వ్రతముల దక్కనివాడు వనముల వృత్తాకారపు

బంతులు కట్టి చల్ది అన్నపు విందారగించే శౌచ్యాశౌచ్యముల శోధన చేయక లక్ష్మీకిరణుల 

దేహబృందావని పై ఆటలాడగా అరుదెంచవయా

ఆనంద నిలయా యోగ్యాయోగ్యముల కాలయాపన చేయక

ఆలాపన

 వేణుగాన తరంగాలు  వీనుల తాకిన తోడనే 
తడబడిన హృదయాలతో త్వరపడి పరుగులు 
తీసిరి గోపాంగనలు బృందావని వైపు వడివడిగా 
తామున్న తీరును మరచి వేణుగోపాలుని చేర 

వేణువు ఆలాపన ఆలకించగనే అంబారావముల 

పొదుగుల పాలధారలు పొంగించే యిబ్బడిముబ్బడిగా 

సురభి సంతు ఒద్దికగా గోపాలుని చేతులలో ఒదిగే 

లేగలు గంతులు మాని  ప్రకృతియెల్ల పరవశించే 

నిమిషమైన నిలకడగా నీ వేణుగాన స్వర ఝరులు 

ధ్యానించ నానా విధముల గాలుల తాకిడిలో మది

చెదరుచుండె గోవిందుడా నీ వేణుగాన తరంగాల 

లీనమై ఆహ్లాదమొందు అనుభవమీయవయా లక్ష్మీ కిరణులకు 

 

సుస్మిత వదనమా

 

సుస్మిత వదనమా  మృదుమధుర  దరహాసచంద్రమా 
నీలి వర్ణపు రెక్కలు తొడిగిన మదన మయూఖమా 
అరుణాంబరం దాల్చిన మయూరమా 
నీ నవ్వుల చిరుజల్లులే హరి విల్లులై 
నీ కంటి వెలుగులే కోటి తారకలై 
లేలేత పెదవుల మెరుపులే  హృది ని తాకి 
పరవశింపచేయు తేనె బిందువులై 
అలజడులు రేపుచున్నవి హసిత చంద్రమా 

నవ రూప గురువాయూరప్ప

 

సృష్ట్యాదివి నీవు  సృష్టి అంతము నీవు  ఆది అంతముల 
నడుమ సాగు జీవన యానపు మూల కారణమగు కర్మ 
రూపుడవు నీవు  కర్మ ఫలముల దోషము పరిహరించి 
ఆరోగ్య మీయవే లక్ష్మీకిరణ్  ప్రియభాంధవా   గురువాయూరప్ప 

జల ప్రళయ ఘోష తక్క జీవమేది మిగలని  చోట  చేప

రూపమెత్తి  చుక్కాని పట్టి  సత్య వ్రతుని కాచి వెలుగు రేఖలు

 వెదజల్లిన  మత్స్యరూపధారి  మా పాపములు హరియించి 

ఆరోగ్య మీయవే   లక్ష్మీకిరణ్  ప్రియభాంధవా   గురువాయూరప్ప 

బొటనవ్రేలి ప్రమాణమున బ్రహ్మ నాశిక నుండి బయల్వెడి క్షణ 

కాలంబున సకల భువన ప్రమాణంబు పెరగి నీట మునిగిన నేల 

నుద్ధరించి ధరణీ ధరుడైవితివి యజ్ఞ వరాహ మూర్తి నన్నుద్ధరించి   

ఆరోగ్య మీయవే   లక్ష్మీకిరణ్ ప్రియభాంధవా   గురువాయూరప్ప 

అనంత  జలరాశి జొచ్చి అసురుని వధియించి వేదరాశి ని 

తెచ్చి జీవ జాతికి చైతన్య మిచ్చినాడవు హయగ్రీవుడా నా 

హృదిని జొచ్చి అంధకారము బాపి జ్ఞాన జ్యోతులు వెలిగించి

ఆరోగ్య మీయవే   లక్ష్మీకిరణ్  ప్రియభాంధవా   గురువాయూరప్ప 

మంధర పర్వతము కవ్వము చేసి వాసుకిని తాడుగా చుట్టి

సురాసురులెల్ల పాల సముద్రము చిలుకు వేళ నీట మునుగు 

కవ్వము కుదురు చేయగా కూర్మరూపుడ వైతివి కరుణతోడ

ఆరోగ్య మీయవే   లక్ష్మీకిరణ్ ప్రియభాంధవా   గురువాయూరప్ప 

కలడు కలండని నిశ్చయాత్మక బుద్ధి తో మనో వాక్ కర్మలను 

నీకర్పించిన బాలుని ప్రహ్లాదుని మాట నిజము చేయ స్తంభము

నుండి వెలువడిన నారసింహుడవు నా బుద్దిని నీపై స్థిర పరచి 

ఆరోగ్య మీయవే   లక్ష్మీకిరణ్  ప్రియభాంధవా   గురువాయూరప్ప 

 

వామనుడై మూడడుగులు యాచించి రెండడుగులతో 

ముల్లోకము లాక్రమించిన త్రివిక్రమా  మూడవ అడుగు

 మా  హృదయ పద్మము నందుంచి  త్రిగుణముల గెలిపించి 

ఆరోగ్య మీయవే   లక్ష్మీకిరణ్  ప్రియభాంధవా   గురువాయూరప్ప 

నీ పాద స్పర్శతో పుడమి తల్లి పులకించగా నలు చెరగుల

నడయాడితివి నరుడవై నారాయణా శ్రీరామ నామాంకితుడవై 

నీ నామ స్మరణామృత  ధారలలో  తనువెల్ల తడిసిపోగా   

ఆరోగ్య మీయవే   లక్ష్మీకిరణ్ ప్రియభాంధవా   గురువాయూరప్ప 

క్రిష్ణ క్రిష్ణా యన్నంతనే ఎద పొంగు మది వేణుగాన మాలపించు 

గోవర్ధనమెత్తి గో సమూహము నెల్ల కాచి గోవిన్దుడవైతివి మా మది 

ఆనంద బృందావని చేయగా అహంకార కాళింది  పై తాండవ మాడుచు 

ఆరోగ్య మీయవే   లక్ష్మీకిరణ్  ప్రియభాంధవా   గురువాయూరప్ప 

 సంకటములు హరియించు నీ పాద పద్మముల చూపుతూ

 నిలచితివి  కనులెదుట వేంకట రమణా గోవిందా యనుచు

 కర్మలు నీ పాదార్పితములు చేసి తిరుమల గిరులను చేరగ 

ఆరోగ్య మీయవే   లక్ష్మీకిరణ్  ప్రియభాంధవా   గురువాయూరప్ప 

సాంద్రానందము

 సర్వనిలయుడా సర్వేశ్వరుడు

ఉచ్వాసమై కదలికలకాధారమై

జల తరంగమై జీవనాధారమై

అగ్నియై చైతన్యదీపికయై

శూన్యమై ఆలోచనలకు ఆటపట్టై

వసుధయై ఆత్మకు ఆలంభనమైన కాయమై

అనుక్షణం కలసి అడుగేస్తున్న అందుకోలేక

సతమతమవుతున్న లక్ష్మీకిరణులపై కృప చూప

కదలివచ్చు సాంద్రానందము చేయి

సాచే ఆనందలహరులలో ఓలలాడింప చెలిమితో

పద్మ వనంబయ్యె

 

పద్మోద్భవి తోడ  పద్మనాభుడు 
పద్మ సరోవర తీరాన కిశోరీ కిశోరులై 
విహరించు వేళ పరవశించిన పుడమి 
గర్భాన అరుణకాంతులతో విప్పారే 
పద్మ సమూహం బొకటి పద్మాక్షి పద్మాక్షులు  
వికసిత పద్మ వదనులై చూచుచుండ 
కాంచిన మా మది పద్మ వనంబయ్యె  
ఓ పద్మనాభ ప్రియా అడుగిడవమ్మా 
ఆదరమున పద్మ నయనంబుల వాని తోడుగా 

॥ ముకుందమాలా స్తోత్రం ॥

 

ధ్యాయంతి యే విష్ణుమనంతమవ్యయం
హృత్పద్మమధ్యే సతతం వ్యవస్థితమ్ ।
సమాహితానాం సతతాభయప్రదం
తే యాంతి సిద్ధిం పరమాం చ వైష్ణవీమ్ ॥ ౩౮ ॥

హృదయ మధ్యమున  పద్మపత్రంలో  

అవ్యయుడు అనంతుడు అయిన విష్ణువు ని నిలిపి

సదా ధ్యానించు వారలకు సకల భయాలు

తొలగి విష్ణుపదం సన్నిహితమవుతున్నది

యస్య ప్రియౌ శ్రుతిధరౌ కవిలోకవీరౌ
మిత్రౌ ద్విజన్మపదపద్మశరావభూతామ్ ।
తేనాంబుజాక్షచరణాంబుజషట్పదేన
రాజ్ఞా కృతా కృతిరియం కులశేఖరేణ ॥ ౪౦ ॥

నా  మిత్రులు జ్ఞాన మూర్తులు

కవిత్వ సామ్రాజ్యంలో రారాజులు

ద్విజోత్తములు (ద్విజన్మవరుడు , పద్మ శరుడు) . 

నేను కులశేఖర చక్రవర్తి  ని

ఈ  పద్య  కుసుమాలు  పద్మాక్షుని

 చరణాంబుజములకు  

భక్తి ప్రపత్తులతో  సమర్పితం

కుంభేపునర్వసౌజాతం కేరళే చోళపట్టణే ।
కౌస్తుభాంశం ధరాధీశం కులశేఖరమాశ్రయే ॥

పునర్వసు నక్షత్రమందు కౌస్తుభం యొక్క అంశతో 
కేరళ లోని చోళ పురాధీశుడిగా జన్మించిన కుల శేఖరుని 
భక్తితో ఆశ్రయిస్తున్నాను 

ఇతి ముకుందమాలా సంపూర్ణా ॥

కులశేఖరాళ్వార్ గొప్ప రంగనాథ భక్తుడు . శ్రీరంగంలో 
రంగనాథ సేవలో జీవితాన్ని తరింపచేసుకున్నారు ఆయన 
భక్తికి మెచ్చిన శ్రీ  వేంకటేశ్వరుని తన పాదాల చెంత గడపలా 
పడి  వుండి ఎల్లప్పుడూ తనను చూసుకునే భాగ్యం ప్రసాదించమని 
వరం కోరి తిరుమలలో గర్భగుడిలో వెంకట నాథుని ముందున్న గడప 
(దీనినే కులశేఖరపడి గా పిలుస్తారు)గా జీవితం సార్థకం చేసుకున్న
మహనీయుడు . అప్పటినుండే దేవాలయ ప్రవేశం చేసేటపుడు 

గడపాలకు నమస్కరించే సంప్రదాయం మొదలయ్యింది . ఏ మహా భక్తుడు 

ఏ గుడిలో ఏ గడపగా నిలిచి వున్నాడో ... 

ఎవరివో నీ వెవరివో

మల్లీ మందార చామాంతాది పుష్ప సమూహంబులోక్కటై గుభాళించు ముగ్ధయో 

 మనోహరమగు సందమామ కురిపించు పసిడి వెన్నెల కాంతుల చంద్రికయో 

 పారే సెలయేటి గలగలల ఒంపుల వయ్యారమో 

 మృదువుగా మేని తాకి పరవశింప చేయు మలయ వీచికయో

 రాచఠీవీ ఒలుకుతూ సూదంటు చూపులతో గుండె గిల్లుతున్న గులాబీ ఎవరివో నీ వెవరివో

ముకుందమాలా స్తోత్రం-12

 

తత్త్వం ప్రసీద భగవన్ కురు మయ్యనాథే
విష్ణో కృపాం పరమకారుణికః ఖిల త్వమ్ ।
సంసారసాగరనిమగ్నమనంత దీన-

ముద్ధర్తుమర్హసి హరే పురుషోత్తమోఽసి ॥ ౩౪ ॥

ఓ  హరీ ! ఓ పురుషోత్తమా ! ఓ విష్ణు

నీవు దయా సముద్రుడవు

పాపులకు మరల మరల ఈ  భవసాగరమే

  గతి అగుచున్నది

నీ దయావర్షం  నాపై కురిపించి

నన్ను ఉద్దరించు ముకుందా

క్షీరసాగరతరంగశీకరా –
సారతారకితచారుమూర్తయే ।
భోగిభోగశయనీయశాయినే
మాధవాయ మధువిద్విషే నమః ॥ ౩౯ ॥

పాల కడలిలో అలల తుంపరలు దేహాన్ని తాకుతూ

నీలాకాశాన తారకలు వలె మెరుయుచుండగా

శేషతల్పం మీద సుఖాసీనుడవైన  మాధవా

మధుసంహారీ నీకివే నా మనఃపూర్వక  ప్రణామములు

ఆనందనిలయా

 అమృతము కన్న మిన్నయగు క్షీరము

తాగనెంచిన క్రిష్ణుని మక్కువ గని గోవిందుని

పార్శ్వము నుండి పుట్టుకొచ్చె సురభి లేగ తోడుగా పాల 

ధారలతో గోలోక బృందావని పరవళ్ళు తొక్కగా

భూభారము తొలగించు భారమున భువి చేరిన

పృధ్వీ భారనాశనునకు అలసట తీర్చి ముదము

గూర్చ గోలోకము వీడి గోకులము చేరె గో గోవత్స

సమూహము లెల్ల వురకలెత్తు  ఉత్సాహమున

  సురభి సంతుకు సంతసంబు చేయ వనంబులందు వేణువులూదితివి లేగల పదఘట్టన లో రేగిన ధూళి ఎర్రచందనం వోలే

అలుముకొంటివి ప్రేమతోడ కంఠముల కావలించుకొంటివి ఇంచుక కరుణతోడ లక్ష్మీకిరణులకు నీ ఆలింగనపు ఆనందమిమ్మా

ఆనందనిలయా

హసిత చంద్రమా

    

నిండు జాబిలి సగమై నుదురు గా నిలిచే

సంధ్యాకాంతి కుంకుమ రేఖలా భృకుటి మెరిసె

మిలమిల మెరయు తారకలు అరమోడ్పు కనుల తళుకులీనె

చంద్రికాహాసినీ నాశికాగ్రమున వజ్రపు తునక కాంతులీనె

బింబాధరపు పగడపు కాంతులతో మోము మామిడి మధురిమల ముద్దుగొలిపే

తెల్లని ముత్యాల పలువరుస మల్లెల మొగ్గలు వర్షించె

హసిత చంద్రమా అనురాగ సంద్రమా అందుకొనుమా అభినందన చందనాలు

ముకుందమాలా స్తోత్రం-11

 

దారా వారాకరవరసుతా తే తనూజో విరించిః
స్తోతా వేదస్తవ సురగణో భృత్యవర్గః ప్రసాదః ।
ముక్తిర్మాయా జగదవికలం తావకీ దేవకీ తే
మాతా మిత్రం బలరిపుసుతస్త్వయ్యతోఽన్యన్నజానే ॥ ౩౨ ॥

క్షీర సాగరుని కుమార్తె నీ అర్ధాంగి

ముల్లోకాలు సృష్టించు బ్రహ్మ నీ కుమారుడు

నిన్ను గూర్చిన స్తుతులే  పవిత్ర వేదాలు

సకల దేవతా సమూహము నీ సేవక పరివారము

ముక్తి  నోసగుటయే నీవు  ఆడు  ఆట

దేవకీ  నీ  తల్లి

శత్రువులకు అభేద్యుడగు అర్జునుడు నీ మిత్రుడు

ఇంత  మాత్రమే నాకు తెలుసు  ( నీవు తప్ప తెలుసుకోదగినది వేరేది  లేదు కదా )

శ్రీమన్నామ ప్రోచ్య నారాయణాఖ్యం

కేన ప్రాపుర్వాంఛితం పాపినోఽపి ।
హా నః పూర్వం వాక్ప్రవృత్తా న తస్మిన్
తేన ప్రాప్తం గర్భవాసాదిదుఃఖమ్ ॥ ౨౬ ॥

ఓం నమో నారాయణా అని స్మరించినంత మాత్రాన

పాపులు కూడా ఉద్దరించబడుతున్నారు  . అట్టిది

పూర్వ  జన్మలలో  ఎన్నడు  నారాయణుని  నామ స్మరణ  

చేయకుంటినేమో  ఇప్పుడు  గర్భావాసపు  దుఖాన్ని 

భరించవలసివచ్చే 

ధ్యాయంతి యే విష్ణుమనంతమవ్యయం
హృత్పద్మమధ్యే సతతం వ్యవస్థితమ్ ।
సమాహితానాం సతతాభయప్రదం
తే యాంతి సిద్ధిం పరమాం చ వైష్ణవీమ్ ॥ ౩౮ ॥

 హృదయ మధ్యమున  పద్మపత్రంలో  

అవ్యయుడు అనంతుడు అయిన విష్ణువు ని నిలిపి

సదా ధ్యానించు వారలకు సకల భయాలు

తొలగి విష్ణుపదం సన్నిహితమవుతున్నది

స్నేహితుడా

 

చెలికాండ్రు గోపబాలక సమూహముతో అచ్చట 
ముచ్చటలాడుతూ వనములందు వారు తెచ్చిన 
చద్దిఅన్నము అదరమున ఆరగించితివి 

హితుడవని విశ్వసించి నీ చెంత చేరిన సుధాముని 

చేలమున దాగిన అటుకులు ప్రీతితో గుప్పెడు  స్వీకరించి 

 సిరిసంపదలు అడగకనే అపారముగా ఒసగితివి 

ప్రియసఖుడగు ఫల్గుణి రధసారధివై 

భీష్మద్రోణాది భీకర మకరములతో 

ఉప్పెనలా వచ్చిన కౌరవ సేనా సాగరమును 

ఒడుపుగా దాటించి ఆత్మబంధువై నిలిచివుంటివి 

హితుడవని ఆత్మీయుడవని నమ్మి 

నీ పాద పద్మములు మా హృదిని 

నిలిపితిమి లక్ష్మికిరణుల ఆర్తి నెఱింగి 

ఆప్తుడవై నీ స్నేహ మాధుర్యము రుచి 

చూపవయా గోపీజనవల్లభా గోవిందా 

ముకుందమాలా స్తోత్రం-10

 

వ్యామోహ ప్రశమౌషదం మునిమనోవృత్తి ప్రవృత్త్యౌషధం
దైత్యేంద్రార్తికరౌషధం త్రిభువనీ సంజీవనై కౌషధమ్ ।
భక్తాత్యన్తహితౌషధం భవభయప్రధ్వంసనై కౌషధం
శ్రేయఃప్రాప్తికరౌషధం పిబ మనః శ్రీకృష్ణదివ్యౌషధమ్ ॥ ౨౪ ॥

 వ్యామోహం నుండి చిత్తశాంతి  నొసగు  ఔషధం  

ముని పుంగవుల చిత్త  ఏకాగ్రత నొసగు  ఔషధం

దానవ  చక్రవర్తులను నియంత్రించు  ఔషధం

ముల్లోకాలకు  జీవమొసగు  ఔషధం

భక్తులకు హితమొనర్చు  ఔషధం

సంసార భయాలను తొలగించు  ఔషధం  

శ్రేయస్సు నొసగు  ఔషధం  

ఓ మనసా  ! తనవితీరా  ఆస్వాదించు

శ్రీకృష్ణ  దివ్యౌషధం

ఇదం శరీరం పరిణామపేశలం
పతత్యవశ్యం శ్లధసంధిజర్జరం
కిమౌషధై: క్లిశ్యసి మూఢ దుర్మతే
నిరామయం కృష్ణరసాయనం పిబ//

ఈ శరీరం అనేక మార్పులకు లోనవుతుంది

కండరాలు అరిగి నొప్పికి గురి అవుతాయి

ఏదో ఒకరోజు పండుటాకులా రాలిపోతుంది

ఓ  అమాయకుడా ! నయం చేయలేని నానా రకాల మందుల

వెదుకులాట మానుకో  దివ్యమైన అమృతమయమైన  

శ్రీకృష్ణ  నామౌషధాన్ని  మనసారా  త్రాగుము

కృష్ణో రక్షతు నో జగత్త్రయ గురు: కృష్ణం నమస్యామ్యహం
కృష్ణేనామరశత్రవో వినిహితా: కృష్ణాయ తుభ్యం నమ:
కృష్ణాదేవ సముత్థితం జగదిదం కృష్ణస్య దాసోస్మ్యహం
కృష్ణే తిష్ఠతి సర్వమేతదఖిలం హే కృష్ణ రక్షస్వ మాం

 

కృష్ణుడు జగద్గురువు  కృష్ణుడు  సర్వలోక రక్షకుడు

కనుక ఎల్లప్పుడూ కృష్ణుని పాదాలని ఆశ్రయించేదను  

లోకం లోని మన శత్రువులను నిర్జించి కృష్ణుడు మనలను  

కాపాడును .కృష్ణా  నీకు నమస్కారము

కృష్ణుని నుండే అన్ని  జగములు పుట్టుచున్నవి

జగములన్నియు  క్రిష్ణునిలోనే  ఇమిడియున్నవి

కృష్ణా ! నేను  నీ  దాసుడను

ఎల్లప్పుడూ  నా  రక్షణాభారం వహించు

ముకుందమాలా స్తోత్రం-9

 

తత్త్వం బ్రువాణాని పరం పరస్మాత్
మధు క్షరన్తీవ సతాం ఫలాని ।
ప్రావర్తయ ప్రాంజలిరస్మి జిహ్వే
నామాని నారాయణ గోచరాణి ॥ ౩౦ ॥

ఓ  నాలుకా  ! చేతులు  జోడించి వేడుకొనుచుంటిని

తేనే  వలె చవులూరించు పరమ సత్యమైన పలువిధముల 

నారాయణ  నామామృతాన్ని  పదే  పదే  చప్పరించు

మనసుకు ఆహ్లాదాన్ని కలిగించు

నమామి నారాయణపాదపంకజం
కరోమి నారాయణపూజనం సదా ।
వదామి నారాయణనామ నిర్మలం
స్మరామి నారాయణతత్త్వమవ్యయమ్ ॥ ౩౫ ॥

నారాయణా  ! నీ  పాద పంకజమునకు  నా  నమస్సులు

నారాయణా  ! సదా  నీ  పూజలో  పరవశించెదను  

నారాయణా  ! నీ  నిర్మల  నామాలను నిత్యం  స్మరించెదను

నారాయణా  ! నీ  తత్వాన్నే  ధ్యానించెదను  

శ్రీనాథ నారాయణ వాసుదేవ
శ్రీకృష్ణ భక్తప్రియ చక్రపాణే ।
శ్రీపద్మనాభాచ్యుత కైటభారే
శ్రీరామ పద్మాక్ష హరే మురారే ॥ ౩౬ ॥

అనంత వైకుంఠ ముకుంద కృష్ణ

గోవింద దామోదర మాధవేతి ।
వక్తుం సమర్థోఽపి న వక్తి కశ్చిత్
అహో జనానాం వ్యసనాభిముఖ్యమ్ ॥ ౩౭ ॥

శ్రీనాధా   నారాయణా  వాసుదేవా

శ్రీకృష్ణా  భక్త ప్రియా  చక్రపాణీ 

శ్రీ పద్మనాభ  అచ్యుతా  కైటభారి

శ్రీరామ  పద్మాక్షా  హరీ  మురారీ

 

 అనంతా   గోవర్ధనగిరిధారీ   ముకుందా  

కృష్ణా  గోవిందా  దామోదరా  మాధవా

ఎట్టివారలమైనను ఎ ఒక్క  నామమైనను

స్మరించవచ్చు  కాని  ఏది  స్మరించలేక

 ప్రమాదముల వైపు  పరుగెడుచున్నాము

ముకుందమాలా స్తోత్రం-8

 

అమ్నాయాభ్యసనాన్యరణ్యరుదితం వేదవ్రతాన్యన్వహం
మేదశ్ఛేదఫలాని పూర్తవిధయః సర్వే హుతం భస్మని ।
తీర్థానామవగాహనాని చ గజస్నానం వినా యత్పద-
ద్వంద్వామ్భోరుహసంస్మృతిర్విజయతే దేవః స నారాయణః ॥ ౨౫ ॥

ముకుందా ! నీ పాదస్మరణ  లేని

 పవిత్ర నామ  ఉచ్చారణ  అడవిలో  రోదన  వంటిది

వేదకార్యాల  నిర్వహణ  శారీరిక  శ్రమను  మాత్రమే  మిగుల్చును

యజ్ఞాయాగాదులు  బూడిదలో  నేయి  కలిపిన చందము

పుణ్యనది  స్నానం  గజస్నానం  వలె         నిష్ఫలము 

 కనుక  నారాయణా  నీకు  జయము  జయము

మదన పరిహర స్థితిం మదీయే
మనసి ముకుందపదారవిందధామ్ని ।
హరనయనకృశానునా కృశోఽసి
స్మరసి న చక్రపరాక్రమం మురారేః ॥ ౨౯ ॥

మురారి  పాదాలకు  పీటమైనట్టి   నా  మదిని  

మన్మధుడా ! వీడి  మరలి పొమ్ము

హరుని  కంటిచుపులో  కాలిపోయిన  నీకు

హరి  చక్రపు  మహోగ్ర  తీక్ష్ణత తెలియకున్నది

మజ్జన్మనః ఫలమిదం మధుకైటభారే
మత్ప్రార్థనీయ మదనుగ్రహ ఏష ఏవ ।
త్వద్భృత్యభృత్యపరిచారకభృత్యభృత్య-
భృత్యస్య భృత్య ఇతి మాం స్మర లోకనాథ ॥ ౨౭ ॥

ఓ  లోకనాధా  ! నీ  పాదదాసుల  యొక్క  సేవక  సమూహానికి
సేవకులైన  వారి  సేవకులకు  నన్ను   సేవకుడిగా  పుట్టించు
మధు  కైటభులను  నిర్జించిన  హరీ  ! నీ నుండి  నే కోరు వరము
నా  జీవితానికి అర్ధమొసగు ఫలము అదియే  సుమా

 పక్షుల కిలకిల సవ్వడులు సందడి చేయువేళ

లేగల అంబారావముల సంబరములు మిన్నంటు వేళ

తూరుపుకాంత నిదురమబ్బు చెదరగొడుతూ

ప్రసరించు బాలభానుని లేత ఎరుపు సిగ్గుమొగ్గలు

తాకి విప్పారిన నవకమల కన్యకలా

గోపికాలక్ష్మీ చేతి కంకణముల గలగలలతో సంగమించిన

చిలకబడు పెరుగు సుకారములు చేయు మధుర ధ్వనుల తరంగాలు చెవులు తాకగా నిదుర నెరుగని నంద నందనుడు నిదుర వీడి బుడి బుడి

అడుగులతో నడచివచ్చి కవ్వము పట్టి కలువ కనుల జాలువార్చిన ప్రేమ జల్లులు తాకి ఝల్లుమనే గోపికాలక్ష్మీహృదయం 

ఆ పులకింత నిత్యనూతనం కావాలను తలంపు మది నిండగా

ముకుందమాలా స్తోత్రం-7

 

హే మర్త్యాః పరమం హితం శ్రుణుత వో వక్ష్యామి సంక్షేపతః

సంసారార్ణవమాపదూర్మిబహులం సమ్యక్ ప్రవిశ్య స్థితాః ।

నానాజ్ఞానమపాస్య చేతసి నమో నారాయణాయేత్యముం-
మంత్రం సప్రణవం ప్రణామసహితం ప్రావర్తయధ్వం ముహుః ॥ ౧౮ ॥

దురదృష్టమనే  అలలతో  కూడిన  సంసార సాగరంలో

అటునిటు  త్రోయబడుచున్న నరులార! 

 చిరుమాట  వినండి జ్ఞానఫలం  కోసం  నిష్ఫల యత్నాలు  

వీడి ఓం  నారాయణా  నామజపం  తో  ముకుందుని  పాదాల పై  

 మోకరిల్లండి

నాథే నః పురుషోత్తమే త్రిజగతామేకాధిపే చేతసా
సేవ్యే స్వస్య పదస్య దాతరి సురే నారాయణే తిష్ఠతి ।
యం కంచిత్పురుషాధమం కతిపయగ్రామేశమల్పార్థదం
సేవాయై మృగయామహే నరమహో మూఢా వరాకా వయమ్ ॥ ౨౮ ॥

 ఎంత  అవివేకులము  సుమీ  !

పురుషోత్తముడు  ముల్లోకాలకు  అధిపతి

శ్వాసను  నియంత్రించిన  మాత్రాన  అధినుడగునట్టివాడు  

స్వయంగా  మన  చెంతకు  రానుండగా ,

 తనవన్ని  మనకు  పంచనుండగా

అధములైనట్టి  రాజులను  యజమానులను

అల్పమైన  కోర్కెల   కోసం  ఆశ్రయించుచున్నాము

బద్ధేనాంజలినా నతేన శిరసా గాత్రైః సరోమోద్గమైః
కంఠేన స్వరగద్గదేన నయనేనోద్గీర్ణబాష్పాంబునా ।
నిత్యం త్వచ్చరణారవిందయుగళధ్యానామృతాస్వాదినాం
అస్మాకం సరసీరుహాక్ష సతతం సంపద్యతాం జీవితమ్ ॥ ౨౦ ॥

ముకుళిత  హస్తాలతో  వినమ్రతతో  వంగిన  శిరస్సుతో

 రోమాంచిత  దేహంతో  గద్గద  స్వరంతో  కృష్ణ  నామాన్ని  

పదే  పదే స్మరిద్దాం  సజల  నేత్రాలతో  నారాయణుని  

వేడుకుందాం   ఓ  సరోజ పత్ర  నేత్రా  …..ఎర్ర  తామరలను  బోలిన  

నీ  పాదద్వయం  నుండి జాలువారు అమృతం  సేవించుచు మా జీవనం  కొనసాగించు  భాగ్యం  కలిగించు 

ముకుందమాలా స్తోత్రం-6

 హే గోపాలక హే కృపాజలనిధే హే సింధుకన్యాపతే
హే కంసాంతక హే గజేంద్రకరుణాపారీణ హే మాధవ ।
హే రామానుజ హే జగత్త్రయగురో హే పుండరీకాక్ష మాం
హే గోపీజననాథ పాలయ పరం జానామి న త్వాం వినా ॥ ౨౧ ॥

హే  గోపాలక  ,హే  కృపా జలనిదే ,హే  సింధు కన్యా పతే
హే  కంసాంతక  ,హే  గజేంద్ర  కరుణాపారీణా , హే  మాధవ
హే  రామానుజ  ,హే  జగత్త్రయ గురో  ,హే  పుండరీకాక్ష

హే  గోపీజన వల్లభా  నాకు  తెలుసు నీవు తక్క వేరెవ్వరు లేరు

కనుక ఎల్లప్పుడూ నన్ను రక్షించు

భక్తాపాయభుజంగగారుడమణిస్త్రైలోక్యరక్షామణిః
గోపీలోచనచాతకాంబుదమణిః సౌందర్యముద్రామణిః ।
యః కాంతామణిరుక్మిణీఘనకుచద్వంద్వైకభూషామణిః
శ్రేయో దేవశిఖామణిర్దిశతు నో గోపాలచూడామణిః ॥ ౨౨ ॥

భక్తుల  అపాయాలనే సర్పాల పాలిట  గరుడమణి

ముల్లోకాలకు  రక్షామణి  

గోపికల కనులను ఆకర్షించు చాతకమణి

సౌందర్య  ముద్రామణి  

కాంతలలో  మణిపూస యగు రుక్మిణి  కి  భూషణ మణి

అగు దేవ శిఖామణి  గోపాలా !  మాకు  దోవ చూపు

 

శత్రుచ్ఛేదైకమంత్రం సకలముపనిషద్వాక్యసంపూజ్యమంత్రం
సంసారోత్తారమంత్రం సముచితతమసః సంఘనిర్యాణమంత్రమ్ ।
సర్వైశ్వర్యైకమంత్రం వ్యసనభుజగసందష్టసంత్రాణమంత్రం
జిహ్వే శ్రీకృష్ణమంత్రం జప జప సతతం జన్మసాఫల్యమంత్రమ్ ॥ ౨౩ ॥

శత్రువులను  నిర్మూలించు మంత్రం
  ఉపనిషత్తులచే  కీర్తించబడిన మంత్రం

  సంసార భందాలను త్రెంచివేయు  మంత్రం
  అజ్ఞాన అంధకారం తొలగించు మంత్రం
  సకల ఐశ్వర్యాలు  ప్రసాదించు మంత్రం
  ఈతి బాధలనే  పాముకాట్లనుండి  రక్షించు మంత్రం
  ఓ  నాలుకా  ! పదే  పదే  జపించు  జన్మసాఫల్యత నొసగు   
  మంత్రం  శ్రీకృష్ణ మంత్రం

ముకుందమాలా స్తోత్రం-5

 మాద్రాక్షం క్షీణపుణ్యాన్ క్షణమపి భవతో భక్తిహీనాన్పదాబ్జే
మాశ్రౌషం శ్రావ్యబంధం తవ చరితమపాస్యాన్యదాఖ్యానజాతమ్ ।
మాస్మార్షం మాధవ త్వామపి భువనపతే చేతసాపహ్నువానాన్
మాభూవం త్వత్సపర్యాపరికరరహితో జన్మజన్మాంతరేఽపి ॥ ౧౫ ॥

మాధవా  ! నీ పాదపద్మాలపై  నమ్మిక లేనివారి  వైపు

                                               నా  చూపులు  తిప్పనివ్వకు

నీ  కమనీయ గాధా విశేషాలు తప్ప ఇతరములేవి నా చెవి చేరనియకు

నిన్ను  గూర్చిన  ఆలోచన లేనివారి తలంపు నాకు రానీయకు

నీ  సేవా భాగ్యమునుండి  ఎన్ని జన్మలెత్తినా నను దూరం చేయకు

జిహ్వే కీర్తయ కేశవం మురరిపుం చేతో భజ శ్రీధరం
పాణిద్వంద్వ సమర్చయాచ్యుతకథాః శ్రోత్రద్వయ త్వం శృణు ।
కృష్ణం లోకయ లోచనద్వయ హరేర్గచ్ఛాంఘ్రియుగ్మాలయం
జిఘ్ర ఘ్రాణ ముకుందపాదతులసీం మూర్ధన్ నమాధోక్షజమ్ ॥ ౧౬ ॥

ఓ  నాలుకా ! కేశవుని కీర్తనలు  ఆలాపించు

ఓ  మనసా ! మురారి  స్మరణలో  మునకలేయుము

ఓ  చేతులారా ! శ్రీధరుని  సేవలో  నిమగ్నమవ్వుడు

ఓ  చెవులారా  ! అచ్యుతుని  లీలలను  ఆలకింపుడు   

ఓ  కనులార  ! కృష్ణుని  సౌందర్య  వీక్షణలో  రెప్పపాటు  మరచిపోండి

ఓ  పాదములారా ! ఎల్లప్పుడూ  హరి  ఆలయమునకే  నను  గోనిపొండి

ఓ  నాశికా  ! ముకుందుని  పాద ద్వయంపై  నిలచిన  పవిత్ర  తులసి  సువాసనలను

                  ఆస్వాదించు

ఓ  శిరమా  ! అధోక్షజుని  పాదాల  ముందు  మోకరిల్లు

హే లోకాః శ్రుణుత ప్రసూతిమరణవ్యాధేశ్చికిత్సామిమాం
యోగజ్ఞాః సముదాహరంతి మునయో యాం యాజ్ఞవల్క్యాదయః ।
అంతర్జ్యోతిరమేయమేకమమృతం కృష్ణాఖ్యమాపీయతాం
తత్పీతం పరమౌషధం వితనుతే నిర్వాణమాత్యంతికమ్ ॥ ౧౭ ।

యాజ్ఞావల్క్యాది   మహర్షులచే  తెలియజేయబడిన

జరా  వ్యాధి  మరణాల  నుండి  ముక్తి  కలిగించు

దివ్యోషధం  జనులారా  మన  హృదయాలలో  అంతర్జ్యోతి

వలె , కృష్ణ  నామం  తో  ఒప్పారుచున్నది . ఆ  నామామృతాన్ని

త్రావి  పరమపదం  పొందుదాం