తత్త్వం ప్రసీద భగవన్ కురు మయ్యనాథే
విష్ణో కృపాం పరమకారుణికః ఖిల త్వమ్ ।
సంసారసాగరనిమగ్నమనంత దీన-
ముద్ధర్తుమర్హసి హరే పురుషోత్తమోఽసి ॥ ౩౪ ॥
విష్ణో కృపాం పరమకారుణికః ఖిల త్వమ్ ।
సంసారసాగరనిమగ్నమనంత దీన-
ముద్ధర్తుమర్హసి హరే పురుషోత్తమోఽసి ॥ ౩౪ ॥
ఓ హరీ ! ఓ పురుషోత్తమా ! ఓ విష్ణు
నీవు దయా సముద్రుడవు
పాపులకు మరల మరల ఈ భవసాగరమే
గతి అగుచున్నది
నీ దయావర్షం నాపై కురిపించి
నన్ను ఉద్దరించు ముకుందా
క్షీరసాగరతరంగశీకరా –
సారతారకితచారుమూర్తయే ।
భోగిభోగశయనీయశాయినే
మాధవాయ మధువిద్విషే నమః ॥ ౩౯ ॥
పాల కడలిలో అలల తుంపరలు దేహాన్ని తాకుతూ
నీలాకాశాన తారకలు వలె మెరుయుచుండగా
శేషతల్పం మీద సుఖాసీనుడవైన మా
మధుసంహారీ నీకివే నా మనఃపూర్వక ప్రణామములు
