హృదయ మధ్యమున పద్మపత్రంలో

ఓ మనసా ! నారాయణుని కీర్తించు

ఓ శిరమా ! ఆయన పాదాల మోకరిల్లు

ఓ హస్తములార ! ప్రేమతో అంజలి ఘటింపుడు  

ఓ ఆత్మా! పుండరీకాక్షుడు నాగాచలం పై

శయనించివున్నవాడు , పురుషోత్తముడు

పరమసత్యమైనట్టి  నారాయణుని శరణాగతి కోరుము

 

ప్రభు జనార్ధనుని లీలామయగాధలు విను తరుణాన

దేహం రోమాంచితం కానిచో , నయనాలు ఆనంద

భాష్పములనే సుమాలను రాల్చకున్నచో మనసు  పరవసించకున్నచో

అట్టి  నా జీవితం  వ్యర్ధమే కదా

 

ఈ శరీరం అనేక మార్పులకు లోనవుతుంది

కండరాలు అరిగి నొప్పికి గురి అవుతాయి

ఏదో ఒకరోజు పండుటాకులా రాలిపోతుంది

ఓ  అమాయకుడా ! నయం చేయలేని నానా రకాల మందుల

వెదుకులాట మానుకో  దివ్యమైన అమృతమయమైన  

శ్రీకృష్ణ  నామౌషధాన్ని  మనసారా  త్రాగుము

 

 మనుష్యులెంత  చిత్రమైనవారు

అమృతాన్ని వదిలి  విషాన్ని  పానం చేస్తున్నారు

నారాయణ నామస్మరణ  మాని  నానారకముల

వ్యర్ధ పలుకులను ఆసక్తి  తో  చెప్పుచున్నారు

 

బంధు మిత్రులు  నన్ను  త్యజించినారు

పెద్దలు గురువులు  నన్ను నిరాకరించినారు

అయినప్పటికీ  పరమానందా  గోవిందా  !

నీవే  నాకు  జీవితము

 

ఓ  మనుజులారా ! ఎలుగెత్తి  సత్యం  చాటుతున్న

ఎవరు అనుదినం  రణం లోను మరణం లోను

ముకుందా  నరసింహా  జనార్ధనా  అని  నిరంతరం

ధ్యానిస్తువుంటారో  వారు  తమ  స్వకోర్కెల  గూర్చి

చింతించటం  రాయి  వలె  ఎండుచెక్క  వలె  వ్యర్ధం

 

చేతులెత్తి  బలమైన  గొంతుకతో  చెబుతున్న

ఎవరు  నల్లని  గరళము  వంటి  జీవితము  నుండి

తప్పించుకోజూస్తారో   అట్టి  జ్ఞానులు  ఈ  భవసాగరాన్ని

తిరస్కరించుటకు నిత్యం  ఓం నమో నారాయణాయ  అను 

 మంత్రం వినటమే  తగిన  ఔషధం  

 

ఎట్టి  కారణం చేతనైనను  ఒక్క  నిమిషమైనను

కృష్ణుని  దివ్య పాదారవిందాల స్మరణ మానిన

అట్టి  క్షణమే  ప్రియ మిత్రుల బంధువుల గురువుల

పిల్లల ఆక్షేపణలతోను, నీచపు ఆలోచనల విహారంతోను

గాలి వార్తలతోను మనసు  విష పూరితమగును  

కనుక  కృష్ణా  నీ  ప్రేమామృతం  చాలు

 

కృష్ణుడు జగద్గురువు  కృష్ణుడు  సర్వలోక రక్షకుడు

కనుక ఎల్లప్పుడూ కృష్ణుని పాదాలని ఆశ్రయించేదను  

లోకం లోని మన శత్రువులను నిర్జించి కృష్ణుడు మనలను  

కాపాడును .కృష్ణా  నీకు నమస్కారము

కృష్ణుని నుండే అన్ని  జగములు పుట్టుచున్నవి

జగములన్నియు  క్రిష్ణునిలోనే  ఇమిడియున్నవి

కృష్ణా ! నేను  నీ  దాసుడను

ఎల్లప్పుడూ  నా  రక్షణాభారం వహించు

 

హే  గోపాలక  ,హే  కృపా జలనిదే ,హే  సింధు కన్యా పతే
హే  కంసాంతక  ,హే  గజేంద్ర  కరుణాపారీణా , హే  మాధవ
హే  రామానుజ  ,హే  జగత్త్రయ గురో  ,హే  పుండరీకాక్ష

హే  గోపీజన వల్లభా  నాకు  తెలుసు నీవు తక్క వేరెవ్వరు లేరు

కనుక ఎల్లప్పుడూ నన్ను రక్షించు

 

క్షీర సాగరుని కుమార్తె నీ అర్ధాంగి

ముల్లోకాలు సృష్టించు బ్రహ్మ నీ కుమారుడు

నిన్ను గూర్చిన స్తుతులే  పవిత్ర వేదాలు

సకల దేవతా సమూహము నీ సేవక పరివారము

ముక్తి  నోసగుటయే నీవు  ఆడు  ఆట

దేవకీ  నీ  తల్లి

శత్రువులకు అభేద్యుడగు అర్జునుడు నీ మిత్రుడు

ఇంత  మాత్రమే నాకు తెలుసు  ( నీవు తప్ప తెలుసుకోదగినది వేరేది  లేదు కదా )

 

 ముకుందునకు  ప్రణమిల్లుటయే  శిరస్సు యొక్క ఉత్తమ కర్తవ్యము

పూవులతో అర్చించుటయే  ప్రాణశ్వాస యొక్క  కర్తవ్యము

దామోదరుని  తత్వ చింతనమే మనసు యొక్క  కర్తవ్యము

కేశవుని కీర్తనమే  వాక్కు యొక్క  కర్తవ్యము

 

ఓం నమో నారాయణా అని స్మరించినంత మాత్రాన

పాపులు కూడా ఉద్దరించబడుతున్నారు  . అట్టిది

పూర్వ  జన్మలలో  ఎన్నడు  నారాయణుని  నామ స్మరణ  

చేయకుంటినేమో  ఇప్పుడు  గర్భావాసపు  దుఖాన్ని భరించవలసివచ్చే

హృదయ మధ్యమున  పద్మపత్రంలో  

అవ్యయుడు అనంతుడు అయిన విష్ణువు ని నిలిపి

సదా ధ్యానించు వారలకు సకల భయాలు

తొలగి విష్ణుపదం సన్నిహితమవుతున్నది

 

ఓ  హరీ ! ఓ పురుషోత్తమా ! ఓ విష్ణు

నీవు దయా సముద్రుడవు

పాపులకు మరల మరల ఈ  భవసాగరమే  గతి అగుచున్నది

నీ దయావర్షం  నాపై కురిపించి

నన్ను ఉద్దరించు ముకుందా

  

పాల కడలిలో అలల తుంపరలు దేహాన్ని తాకుతూ

నీలాకాశాన తారకలు వలె మెరుయుచుండగా

శేషతల్పం మీద సుఖాసీనుడవైన  మాధవా

మధుసంహారీ నీకివే నా మనఃపూర్వక  ప్రణామములు

 

కృష్ణ  కృష్ణ  అన్న నామాలు చాలు  

జీవిత కర్మఫలాలు దూరంగా నెట్టి వేయబడటానికి

ముకుందుడి  పై ఎనలేని ప్రేమభావమున్న

సిరి సంపదలు  మోక్ష ద్వారం  అందుబాటులో వుంటాయి

 

నా  మిత్రులు జ్ఞాన మూర్తులు

కవిత్వ సామ్రాజ్యంలో రారాజులు

ద్విజోత్తములు . నేను కులశేఖర చక్రవర్తి  ని

ఈ  పద్య  కుసుమాలు  పద్మాక్షుని  చరణాంబుజములకు  

భక్తి ప్రపత్తులతో  సమర్పితం

--
OM NAMO BHAGAVATE VAASUDEVAAYA

Fwd: nenemi kOravale

నేనేమి  కోరవలెను

 అవును నారాయణా  నేనేమి  కోరగలను

 నీ  పాదాల చెంత చోటడుగునందునా

 మహా జ్ఞానులు మహా భక్తులు అయిన కులశేఖర ఆళ్వారు , పోతన మహాకవి  

లాంటి వారు  ఇప్పటికే వాటిని ఆశ్రయించి వున్నారు

మరి వారి సరసన చోటు కోరేంతటి వాడనా నేను

 

నా హృదయం లో నిలచిపోమ్మందునా

గోప కాంతలు నన్ను చూచి ఫక్కున నవ్వుతున్నారు

నిజమే కదా వారికున్న నిష్కళంకమైన అమాయకపు ప్రేమ నాకు లేదు కదా

 

ఎల్లప్పుడూ  నిన్నే తలచు  మనసిమ్మందునా

 కష్టాలలో  తప్ప సుఖాలలో  నిన్ను  గుర్తించమాయే

అయినా నేనేమి నీ మేనత్త కుంతీ ని కాదు కదా

ఎల్లప్పుడూ మాకు భాధలనే కలిగించు .ఆ విధంగా నైనా ఎల్లప్పుడూ నీ చింతన

చేయగల అదృష్టం మాకు కలుగుతుంది అని ప్రార్ధించ

అంతటి మనో నిబ్బరం మాకు లేదుకదా

 

అనన్య శరణాగతి కోరుదునా

కలడు కలండను వాడు కలడో లేడో అన్న సంశయమే తప్ప

 అందుగలడిందులేడను సందేహము వలదు చక్రి సర్వోపగతుడన్న  

ప్రహ్లాదుని నిశ్చల బుద్ది కాని

 నీవే తప్ప ఇహపరంబెరుగనన్న గజేంద్రుని దీక్ష కాని

నాకు లేవు కదా

 

ప్రేమగా  పిలిచి  నైవేద్యం స్వీకరించమందునా  

 మడి ఆచారాలంటూ తర్జన భర్జనలు , వాటిని సక్రమంగా

చేయలేక మనసంతా ఆందోళనలే తక్క

 బ్రతుకు తెరువుకోసం మట్టికుండలు చేస్తూ , చేతికంటిన బంకమట్టి తోనే

మట్టిపూలు సమర్పించిన కురువరతి నంబి వలె

ప్రేమ ప్రపత్తులు లేవు కదా

 

ఇన్ని లేమిలతో  సతమవుతున్న నాకు నీ చెలిమి అనే కలిమిని ప్రసాదించి

ఈ జీవన కురుక్షేత్రంలో పార్దుడిని నడపించినటుల నన్ను నడిపించు

నారాయణా శ్రీమన్నారాయణ  హరే  

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

--
OM NAMO BHAGAVATE VAASUDEVAAYA

--
OM NAMO BHAGAVATE VAASUDEVAAYA

నాకు నీ చెలిమి అనే కలిమిని

అవును నారాయణా నేనేమి కోరగలను

నీ పాదాల చెంత చోటడుగునందునా

మహా జ్ఞానులు మహా భక్తులు అయిన కులశేఖర ఆళ్వారు , పోతన మహాకవి

లాంటి వారు ఇప్పటికే వాటిని ఆశ్రయించి వున్నారు

మరి వారి సరసన చోటు కోరేంతటి వాడనా నేను



నా హృదయం లో నిలచిపోమ్మందునా

గోప కాంతలు నన్ను చూచి ఫక్కున నవ్వుతున్నారు

నిజమే కదా వారికున్న నిష్కళంకమైన అమాయకపు ప్రేమ నాకు లేదు కదా



ఎల్లప్పుడూ నిన్నే తలచు మనసిమ్మందునా

కష్టాలలో తప్ప సుఖాలలో నిన్ను గుర్తించమాయే

అయినా నేనేమి నీ మేనత్త కుంతీ ని కాదు కదా

ఎల్లప్పుడూ మాకు భాధలనే కలిగించు .ఆ విధంగా నైనా ఎల్లప్పుడూ నీ చింతన

చేయగల అదృష్టం మాకు కలుగుతుంది అని ప్రార్ధించ

అంతటి మనో నిబ్బరం మాకు లేదుకదా


అనన్య శరణాగతి కోరుదునా
కలడు కలండను వాడు కలడో లేడో అన్న సంశయమే తప్ప
అందుగలడిందులేడను సందేహము వలదు చక్రి సర్వోపగతుడన్న

ప్రహ్లాదుని నిశ్చల బుద్ది కాని

నీవే తప్ప ఇహపరంబెరుగనన్న గజేంద్రుని దీక్ష కాని

నాకు లేవు కదా


ప్రేమగా పిలిచి నైవేద్యం స్వీకరించమందునా
మడి ఆచారాలంటూ తర్జన భర్జనలు , వాటిని సక్రమంగా

చేయలేక మనసంతా ఆందోళనలే తక్క

బ్రతుకు తెరువుకోసం మట్టికుండలు చేస్తూ , చేతికంటిన బంకమట్టి తోనే

మట్టిపూలు సమర్పించిన కురువరతి నంబి వలె

ప్రేమ ప్రపత్తులు లేవు కదా


ఇన్ని లేమిలతో సతమవుతున్న నాకు నీ చెలిమి అనే కలిమిని ప్రసాదించి
ఈ జీవన కురుక్షేత్రంలో పార్దుడిని నడపించినటుల నన్ను నడిపించు

నారాయణా శ్రీమన్నారాయణ హరే

పండు వెన్నెల వలె , పాంచజన్యపు తెల్లదనం వలె

కృష్ణా నీ పాదధూళి తో పునీతమైన

శిరము జ్ఞానదీపమై ప్రకాశించుచున్నది

హరిని కాంచిన కనులు మాయ పొరలు వీడి

తారలవలె కాంతులీనుతున్నవి

మాధవుని చరణారవిందాలపై లగ్నమైన మది

పండు వెన్నెల వలె , పాంచజన్యపు తెల్లదనం వలె స్వచ్ఛమై ఉన్నది


నారాయణుని గుణగణాల కీర్తన తో తడిసిన నాలుక

సుధారస ధారలు కురిపించుచున్నది



ఓ నాలుకా ! కేశవుని కీర్తనలు ఆలాపించు

ఓ మనసా ! మురారి స్మరణలో మునకలేయుము

ఓ చేతులారా ! శ్రీధరుని సేవలో నిమగ్నమవ్వుడు

ఓ చెవులారా ! అచ్యుతుని లీలలను ఆలకింపుడు

ఓ కనులార ! కృష్ణుని సౌందర్య వీక్షణలో రెప్పపాటు మరచిపోండి

ఓ పాదములారా ! ఎల్లప్పుడూ హరి ఆలయమునకే నను గోనిపొండి

ఓ నాశికా ! ముకుందుని పాద ద్వయంపై నిలచిన పవిత్ర తులసి సువాసనలను

ఆస్వాదించు

ఓ శిరమా ! అధోక్షజుని పాదాల ముందు మోకరిల్లు



ముకుందా ! నీ పాదస్మరణ లేని

పవిత్ర నామ ఉచ్చారణ అడవిలో రోదన వంటిది

వేదకార్యాల నిర్వహణ శారీరిక శ్రమను మాత్రమే మిగుల్చును

యజ్ఞాయాగాదులు బూడిదలో నేయి కలిపిన చందము

పుణ్యనది స్నానం గజస్నానం వలె నిష్ఫలము

కనుక నారాయణా నీకు జయము జయము



మురారి పాదాలకు పీటమైనట్టి నా మదిని

మన్మధుడా ! వీడి మరలి పొమ్ము

హరుని కంటిచుపులో కాలిపోయిన నీకు

హరి చక్రపు మహోగ్ర తీక్ష్ణత తెలియకున్నది



శేషతల్పం పై పవళించు నారాయణుడు మాధవుడు

దేవకీ దేవి ముద్దుబిడ్డ దేవతా సముహలచే

నిత్యం కొలవబడువాడు సుదర్శన చక్రమును

సారంగమను వింటిని ధరించినట్టివాడు

లీలచే జగత్తును ఆడించువాడు జగత్ప్రభువు

శ్రీధరుడు గోవిందుడు అగు హరి స్మరణ మనసా

ఎన్నటికి మరువకు . స్థిరంగా హరిని సేవించుటకన్నను

నీకు మేలు కలిగించు దారి మరేదిలేదు



మాధవా ! నీ పాదపద్మాలపై నమ్మిక లేనివారి వైపు

నా చూపులు తిప్పనివ్వకు

నీ కమనీయ గాధా విశేషాలు తప్ప ఇతరములేవి నా చెవి చేరనియకు

నిన్ను గూర్చిన ఆలోచన లేనివారి తలంపు నాకు రానీయకు

నీ సేవా భాగ్యమునుండి ఎన్ని జన్మలెత్తినా నను దూరం చేయకు
-- (mukunda maala)
ఓం నమో భగవతే వాసుదేవాయ

ఓ సరోజ పత్ర నేత్రా

కోరి వరించిన భార్య తత్ఫల సంతానం
సంపదలనే మూడు భంధనాలపై మదనుడి
మోహబాణపు తాకిడికి పెంచుకున్న వ్యామోహంతో
జనన , జీవన మరణాలనే మూడు సరస్సులలో పలుమార్లు
మునకలేస్తున్న నాకు ముకుందా నీ భక్తి అనే పడవలో
కొద్ది చోటు కల్పించు

ముకుందా! నీ కడగంటి చూపు తో
పృథ్వి ధూళి రేణువు సమమవ్వును
అనంత జలధి ఒక్క బిందు పరిమాణమయ్యే
బడబాగ్ని చిన్న అగ్నికణం గా గోచరిస్తుంది
ప్రచండమైన వాయువు చిరుగాలి లా ఆహ్లాదపరుస్తుంది
అంచులేరుగని ఆకాశం చిన్న రంధ్రమై చిక్కపడుతుంది
సమస్త దేవతా సమూహం బృంగ సమూహాలను మరిపిస్తుంది
కృష్ణా సమస్తము నీ పాద ధూళి లోనే ఇమిడియున్నది కదా


యాజ్ఞావల్క్యాది మహర్షులచే తెలియజేయబడిన
జరా వ్యాధి మరణాల నుండి ముక్తి కలిగించు
దివ్యోషధం జనులారా మన హృదయాలలో అంతర్జ్యోతి
వలె , కృష్ణ నామం తో ఒప్పారుచున్నది . ఆ నామామృతాన్ని
త్రావి పరమపదం పొందుదాం

దురదృష్టమనే అలలతో కూడిన సంసార సాగరంలో
అటునిటు త్రోయబడుచున్న నరులార! చిరుమాట వినండి
జ్ఞానఫలం కోసం నిష్ఫల యత్నాలు వీడి
ఓం నారాయణా నామజపం తో ముకుందుని పాదాల మోకరిల్లండి

ఎంత అవివేకులము సుమీ !
పురుషోత్తముడు ముల్లోకాలకు అధిపతి
శ్వాసను నియంత్రించిన మాత్రాన అధినుడగునట్టివాడు
స్వయంగా మన చెంతకు రానుండగా ,
తనవన్ని మనకు పంచనుండగా
అధములైనట్టి రాజులను యజమానులను
అల్పమైన కోర్కెల కోసం ఆశ్రయించుచున్నాము


ముకుళిత హస్తాలతో వినమ్రతతో వంగిన శిరస్సుతో
రోమాంచిత దేహంతో గద్గద స్వరంతో కృష్ణ నామాన్ని
పదే పదే స్మరిద్దాం సజల నేత్రాలతో నారాయణుని వేడుకుందాం
ఓ సరోజ పత్ర నేత్రా …..ఎర్ర తామరలను బోలిన నీ పాదద్వయం నుండి
జాలువారు అమృతం సేవించుచు మా జీవనం కొనసాగించు భాగ్యం కలిగించు

(mukunda maala)

ఆగు …..నన్ను వెంబడించకు

మనసా తుళ్ళి పడకే ……..
అతిగా ఆశ పడకే …….
ధర్మం మీరి ప్రవర్తించకే

ఎన్నిసార్లు నచ్చచెప్ప ప్రయత్నించిన వినకున్నది మనసు
అది మన మాట వింటే మనకిన్ని సమస్యలెందుకు

అయినా మనం మాత్రం …….మన అంతరాత్మ ఘోషిస్తూనే వుంటుంది
వలదు వలదని మన బుద్ది వింటుందా

మరి నిలకడలేని మన బుద్ది సలహా మనసెలా వింటుంది .

అంతరాత్మ రూపంలో ఆ పరమాత్మ చెప్పేదానినే పెడచెవిన పెడుతున్నాం
అందుకే ఇన్ని సమస్యల సహవాసం మనకు లభిస్తుంది

మన బుద్దిని ప్రక్కదారి పట్టించే వాటినే ముద్దుగా అరిషడ్వర్గాలు అంటాం
వాటన్నిటికి రారాజు ….మోహం
ఇదే అన్నిటికి మూలం ….
దీనికి ..కామం అనేది మంత్రి
క్రోధం …….సేనాధిపతి
లోభ మద మాత్సర్యాలు ……సైనికుల్లాంటివి

అందుకే దేనిపైన కూడా మోహం …వ్యామోహం కూడదని పెద్దలు సుద్దులు చెబుతారు

అలా వ్యామోహం లేని స్థితినే నిర్వికారం అంటాం . అది యోగుల స్థితి . మనకు చెల్లుబాటు కాదు
మరి మనం ఏమి చేయాలి
మన మోహాన్ని కనీసపు స్తాయికి తగ్గించుకోవతానికైనా ప్రయత్నించాలి
లేదా దానిని సక్రమ మార్గంలోకన్న మళ్ళించాలి

అనవచ్చు ..అందరు నిర్వికారం గా వుంటే సమాజం ఎలా నడుస్తుందని
శుబ్రం గా నడుస్తుంది . నిర్వికారమంటే ఎ పని చేయకుండా నీరసించి వుండటం కాదు
అన్ని పనులు చేసుకుంటూనే దేనిపైన వ్యామోహం లేకుండా వుండటం .
అలాంటి వారే ఆనందం చవి చూడగలరు

ఏమో ఇవన్ని చెప్పుకోవటానికి బాగానే వుంటాయి . ఆచరించటం
బహు కష్టం
ఓ వ్యామోహమా ఆగు నన్ను వెంబడించకు
హే కృష్ణా
ఈ గోలంతా నాకెందుకు …………
నన్ను వీడని ……నా మనసును కల్లోలం చేస్తున్న ఈ మోహపు సుడిగుండం
దారి మళ్ళించు

లౌకిక విషయాల పట్ల , కృశించి నశించి పోయే సౌందర్యాల పట్ల
తీయని అనుబంధాల పట్ల నాకున్న వ్యామోహాన్ని నీ వైపుకు మళ్ళించు

ఓ గోవిందా ………
జనన మరణ సమయాల్లో నాతోడు రాని , ఆ రెంటి నడుమ కాలం లో అందీ అందక అందుబాటు లోకి రాని , మనసుకు శాంతి నోసగని సంపదలపై నాకున్న వ్యామోహం తొలగించు

ఎల్లప్పుడూ నీ హృదయం పై నిలిచి వుండే వెల లేని సంపద శ్రీవత్స చిహ్నం పై
నాకు ఎనలేని వ్యామోహం కలిగించు

ఓ గోవర్ధన గిరిధారి

రక్త మాంసాలతో కూడి , నానావిధ మలభుయిష్టమైన శరీరాల పట్ల వ్యామోహం తొలగించు

మన్మధుడిని దగ్ధం చేసిన ముక్కంటి కే మదనతాపం కలిగించిన
సత్యము నిత్యమూ అయిన నీ రూప లావణ్యాల పట్ల వ్యామోహం కలిగించు

ఓ యశోద నందనా
తొలుత ఆనందాన్ని తుదకు విచారాన్ని మాత్రమే మిగిల్చే అనుబంధాల
భంధనాలపై వ్యామోహం తొలగించు

ఎంత గ్రోలినా తనవి తీరని మకరందామృతం వంటి నీ లీలా విన్యాసాల
గాధల పట్ల ఎడతెగని వ్యామోహం కలిగించు

నా మోహం …..వ్యామోహం అంతా నీపైనే కృష్ణా

తుమ్మెదలను ఆకర్షింపచేయు పూల మకరందం వోలె

తుమ్మెదలను ఆకర్షింపచేయు పూల మకరందం వోలె
మా మనస్సులను రంజింపజేయు మందస్మిత వదనార విందా
పరమ సత్యమైనట్టివాడ నంద గోప తనయా నారదాది
మునింద్రులచే కీర్తించబడు హరీ ఎల్లప్పుడూ నిన్నే తలచెదను

నీ కర చరణాలనే పద్మాలతో నిండి
చల్లని వెన్నల బోలు చూపులను ప్రసరించు నీ
చక్షువులే చేప పిల్లలుగా కల హరిరూపమనే
సరోవరం లో కొద్ది జలాన్ని త్రాగి జీవనయానపు
బడలిక నుండి పూర్తిగా సేద తీరెదను

కలువ పూల వంటి కనులతో , శంఖు చక్రాల తో
విరాజిల్లు మురారి స్మరణ ఓ మనసా ! ఎన్నటికి
మరువకు అమృతతుల్యమగు హరి పాద పద్మాలను
తలచుటకన్నను తీయని తలంపు మరి లేదు కదా

ఓ అవివేకపూరితమైన మనసా ! నీ స్వామి శ్రీధరుడు చెంత నుండగా
మృత్యువు గూర్చి నీవొనరించిన పాపకర్మల ఫలితాన్ని గూర్చిన చింత ఏల ?.
ఇంకను ఆలస్యమేల? తొందరపడు అత్యంత సులభుడైన నారాయణుని
పాదాలను నీ భక్తి తో బంధించు నీ బంధనాలు తెంచుకో


జనన మరణాలనే రెండు ఒడ్డుల కూడిన సాగరం లో
వచ్చిపోయే కెరటాల వలె నానా జన్మల పాలై
రాగ ద్వేషాలనే సుడిగుండంలో చిక్కుకుని
భార్యా పుత్రులు , సంపదలనే వ్యామోహపు మకరాల
కోరలకు చిక్కి చితికిపోతున్న నాకు మత్స్యరూపధారి హరీ నీవే దిక్కు .

దాటశక్యం కాని సంసార సాగరం చూసి
దిగులు చెందకు ఆందోళన విడుము
నిర్మల ఏకాగ్రచిత్తంతో ధ్యానించు
నరకాసుర సంహారి నావలా మారి నిన్నావలి తీరం చేర్చగలడు

(Mukunda maala ku P S Ramachander garu vrasina aangla anuvada sahaayamto

krishnudu palikinchina bhavala kurpu)