వాణీ మధురిమ

 వేణుగాన తరంగాల తలపించు అలివేణి

మృదుమధుర మంజుల వాణీ మధురిమ

వీనుల విందు సేయ నీరజాక్షుడు చెవి ఒగ్గి

వినుచుండే నీరజాక్షి కువకవ ఆశ్చర్యచకితుడై

గోపికామధుమక్షిక

 పాదముల తాకిడి తెలియనీయకనే 
మధుపం పద్మపరాగపు మధువు గ్రోలి
నటుల గోపికామధుమక్షిక సర్వాంతర్యామికి 
రహస్యము చెప్పబోవు నెపమున గోవిందపద్మపు  
అధర మధువు గ్రోలు ముచ్చట తీర్చుకునే నేర్పున 

జగద్గురు

 సకల విద్యాధిదేవతవు  వినయభావమున

సాందీపుని శిష్యరికం చేసి గురుబావమునకు
గౌరవమద్దినాడవు

సహాధ్యాయి సుధామునికి సమయానుకూలంగా

సకలైశ్వర్యములిచ్చి వినయపూర్వక విద్య విలువ

తెల్పినాడవు

సమరాంగమున సవ్యసాచి ని కార్యోన్ముఖుని

చేసి గీతాచార్యుడవై జగద్గురువై భాసిల్లినాడవు

సదానందా జీతపు పాఠాలు తప్ప జీవన సారం

నేర్పలేక చదువుల గుడులు బడులు గా మిగిలిపోయే

సద్గురునాథా జగన్నాథా జ్ఞాన జ్యోతులు వెలిగించి 

భావితరాల భవిత ను తీర్చిదిద్ద వేగిరమే రమ్ము

 పురుషోత్తమా లక్ష్మీకిరణ్ ప్రియభాంధవా

ఆనంద సంద్రం

 నిదురించు అత్తకోడళ్ళ జడలు

జతచేసి 

తల్లి దాచిన. 

 వెన్న కోతుల  పాలు

చేసి  కునుకు తీయుచున్న కూతురి మూతికి

కొద్దిగా పూసి  

జతల నడుమ జగడాలు పెట్టి

 ఉట్టిలో కట్టిన పెరుగు నేల పాల్జేసి  

కోపంతో కుతకుతలాడుతున్న గోపికల మోము చూసి  

అ మాయకపు మోముతో నవ్వుచుంటివి జగన్మోహనాకారా జగదానందకారకా .

నీ బాల్యక్రీడా లీలా విలాసపు విన్యాసములు

లక్ష్మీకిరణుల మానసమందిరమందు పదే పదే

మెదలుతూ మా హృది ఆనంద సంద్రం చేయుగాక

సాగర కన్యకా

 సాగర కన్యకా 

నీలి కాంతుల కెరటాల  శోభలే 

నీ కురుల అల్లికలో చిక్కుకునే 

అలల పాల నురగల తెల్లదనమే 

నీ పలువరుస మెరుపులై మెరిసే 

ఇసుక తిన్నెల మెత్తదనమే 

నీ మేని మృదుత్వమై మురిసే 

చవులూరించు సాగర ఘోష 

నీ కంఠ ధ్వనిలో చేరి మమ్మలరించే 

 

రూపుదాల్చిన సంద్రపు నిత్య చైతన్యమే 

 నీవు   సాగర సౌరభమా 

దేహబృందావని

 యోగంబుల చిక్కనివాడు చిక్కెపో

గోపబాండ్ర అమాయకపు ప్రేమకు

ఆటపాటల యందు ఆలింగన సౌఖ్య

మిచ్చుచూ ఇంచుక భావన చేసిన చాలును

గోపాలుర అదృష్టమును ఉల్లము ఝల్లుమనదే

వ్రతముల దక్కనివాడు వనముల వృత్తాకారపు

బంతులు కట్టి చల్ది అన్నపు విందారగించే శౌచ్యాశౌచ్యముల శోధన చేయక లక్ష్మీకిరణుల 

దేహబృందావని పై ఆటలాడగా అరుదెంచవయా

ఆనంద నిలయా యోగ్యాయోగ్యముల కాలయాపన చేయక

ఆలాపన

 వేణుగాన తరంగాలు  వీనుల తాకిన తోడనే 
తడబడిన హృదయాలతో త్వరపడి పరుగులు 
తీసిరి గోపాంగనలు బృందావని వైపు వడివడిగా 
తామున్న తీరును మరచి వేణుగోపాలుని చేర 

వేణువు ఆలాపన ఆలకించగనే అంబారావముల 

పొదుగుల పాలధారలు పొంగించే యిబ్బడిముబ్బడిగా 

సురభి సంతు ఒద్దికగా గోపాలుని చేతులలో ఒదిగే 

లేగలు గంతులు మాని  ప్రకృతియెల్ల పరవశించే 

నిమిషమైన నిలకడగా నీ వేణుగాన స్వర ఝరులు 

ధ్యానించ నానా విధముల గాలుల తాకిడిలో మది

చెదరుచుండె గోవిందుడా నీ వేణుగాన తరంగాల 

లీనమై ఆహ్లాదమొందు అనుభవమీయవయా లక్ష్మీ కిరణులకు