సదానందుడు

 శిఖమున పింఛము దాల్చి పీతాంబరములు కట్టి
చందనాదులతో మెరయు దేహముతో గోకులాన  
ఆనంద తరంగాల తేలియాడు సదానందుడు 
వేణుగాన తరం

గాల జగతి కి ఆనందలహరులూదే 

పచ్చని పైరు పైటేసిన

 ముడుచుకున్న నుదుటి కమలాన్ని విప్పార్చే
 నులివెచ్చని తొలి పొద్దు కాంతి రేఖలా 
ఇంకిన కనుల కొలనులో అనురాగపు చిరుజల్లులు 
కురిపించే మేఘమాలికలా 
పొడిబారిన పెదవులపై చిరునగవుల తళుకులద్దు 
తారకల మాలికలా 
 వడగాల్పు సెగలకు కమిలిన దేహాన్ని పులకింపచేయు 

చల్లని చిరుగాలి తరగలా 
పచ్చని పైరు పైటేసిన ప్రకృతి కాంతలా మోమున 
మధువులొలుకుచున్నది హసితచంద్రిక  

యుగాది /ఉగాది

 యుగాది /ఉగాది 

ఉగాది అనగానే ఉగాది పచ్చడి  పంచాంగ శ్రవణం ప్రత్యేకం 

చాలామందికి తమ రాశి ఫలాల గురించి ఆసక్తి అవి ఆశాజనకం గా

లేకపోతే ఆందోళన వుంటాయి 

మాది సింహరాశి మా రాశి  గురించి ఎప్పటి నుండో ఊదరగొట్టేస్తున్నారు 

అష్టమ శని ఇక వీళ్ళ పని ముగిసిపోయినట్లే అని 

నిజంగా అంత భయపడాల్సిన అవసరం వుందా ! కాలం యొక్క ప్రతికూలత 

తగ్గించుకుని అనుకూలత పొందటానికి వున్న కొన్ని తేలిక మార్గాలు తెలుసుకుందాం 

ఈ సంవత్సరానికి అధిపతి సూర్యభగవానుడు . ప్రత్యక్ష నారాయణుడైన సూర్యునకు 

రోజు శ్రీ సూర్యాయ నమః అని  నమస్కరించుకోవటం ఆదిత్య హృదయం చదువుకోవటం ద్వారా కాలం యొక్క అనుకూలత పొందవచ్చు

ఆదిత్య హృదయం చదవటానికి సుమారు 4.నిమిషాల 25 సెకండ్ల కాలం పడుతుంది

సమయం లేదనటం పెద్ద అబద్దం

శ్రీరాముడు సూర్యవంశ సముద్భవుడు

అమ్మ లలిత భానుమండల మధ్యస్థా, భైరవీ, భగమాలినీ

అమ్మ లలిత భానుమండలంలో భగమాలినీ శక్తి రూపంలో వుంటుంది

వార్తా పత్రికల్లొ చదువుతుంటాం వేసవి లో....భానుడి భగ భగ అని ఈ తెలుగు నుడికారం వెనుక మర్మం ఇదే

అట్టి ప్రత్యక్ష దైవమైన సూర్యభగవానునకు నమస్కరించుకోవటం సర్వశ్రేయోదాయకం

అలాగే లలితా సహస్రనామం అనేక నామాల సమాహారంతో కూడుకుని ఉంటుంది 

అలాంటి నామాల సమాహారం ఓ పూలగుత్తివలె ఆహ్లాదకరంగా ద్రాక్ష గుత్తి వలె 

మధురంగా వుంటుంది . ఒక్కో గుత్తి ఒక్కో ఫలాన్ని అందిస్తుంది 

అందులోని ఒక గుత్తి : శ్రీమాత్రే నమః 

భవదావసుధావృష్టి: =సంసారమనెడి దావాగ్ని ని శాంతింపచేయు అమృతవర్ష స్వరూపరాలు 

పాపారణ్యదవానలా =పాపమనెడి అరణ్యమును దహించివేయు దావాగ్ని 

దౌర్భాగ్యతూలవాతూలా=దౌర్భాగ్య

మనెడి దూది ని చెదరగొట్టు సుడిగాలి వంటిది 

జరాధ్వాంతరవిప్రభా  =ముసలితనము యొక్క భాధలను తొలగించు సూర్యకాంతి వంటిది

భాగ్యభ్దిచంద్రికా = భాగ్యములనెడి సముద్రమును పొంగించు వెన్నెల

భక్తచిత్తకేకిఘనాఘనా =భక్తుల మనసనెడి నెమలికి ఆహ్లదమిచ్చు వానమబ్బు వంటిది

రోగపర్వతధంభోలి =రోగములనెడి పర్వతములను ధ్వంసం చేయు వజ్రాయుధం

మృత్యుదారుకుఠారికా =మృత్యువను చెట్టును నరుకు గొడ్డలి వంటిది

శ్రీమాత్రే నమః 

 ఈ నామాలను పదే పదే   మననం చేయటం వలన మనకు కలిగే అష్టకష్టముల నుండి ఉపశమనం కలుగుతుంది

   మనిషి జీవితాన్ని బాగా ప్రభావితం చెసే అవయవం నోరు అది లోపలికి తీసుకునే ఆహారం ద్వారా మానసిక శారీరక ఆరోగ్యం ప్రభావితమవుతుంది. అది బయటకు పంపే అక్షరం ద్వారా మన జీవన గమనం ప్రభావితమవుతుంది అట్టి నోటిని (పెదవుల నుండి కంఠం వరకు) ఆధారం చేసుకుని వేయి లలితా నామాలను లోకానికి అందించిన వశిన్యాది వాగ్దేవతలు ఉంటారు వీరి నామాలు నిత్యం మననం చేయుట ద్వారా చక్కని ఆరోగ్యం వాక్శుద్ధి దక్కుతాయి.వీరు సాక్షాత్ లలితా దేవి పరిపూర్ణ అవతారములు

శ్రీమాత్రే నమః

 వశిని కామేశ్వరీ మోదినీ విమల అరుణ  జయినీ సర్వేశ్వరీ కౌళినీ  

శ్రీమాత్రే నమః

చైత్రనవరాత్రులు శ్రీరాముని ఆరాధనకు లలితా అమ్మవారి ఆరాధనకు విశేషమైనట్టివి  చైత్రశుక్ల నవమి మధ్యాహ్నం పునర్వసు నక్షత్రంలో 12గంటలకు రాముని పుట్టుక అయితే అర్ధరాత్రి 12గంటలకు మృగశీర్షా నక్షత్రంలో పార్వతీ దేవి జననం  

ఇక శని అంటే ఈరోజు మనం చేసిన కర్మకు కాలం యొక్క  ప్రతిస్పందన అంతే

ఎపుడో మనకు తెలియకుండా జరిగి పోయిన తప్పుల వలన కలిగే ప్రతిచర్యల ముప్పు తగ్గాలంటే పైన చెప్పిన వాటితో పాటు 

వికలాంగులకు పేదలకు ఆహారం అందించటం వీధి కుక్కలకు (ఇంటి యందు కుక్కలు పెంచరాదు  దోషకారకం) ఆహారం నీరు

అందేలా చూడటం గోవులను పోషించటం ఉపయుక్తమైన పనులు

జైశ్రీరామ్

శంఖుపుష్ప

 శంఖుపుష్ప లతలతో అల్లుకున్న 
చామంతి మోముపై విరిసిన మల్లె 
మొగ్గల చిరునవ్వు చంద్రికలు 
మనసును ముప్పిరిగొన 

అరవిచ్చిన నల్ల కలువ కనుల 
మురిపెపు కాంతులు చామంతి 
మోముపై తళుకులీనుతూ 
మనసును రంజింప 

ఓ హసిత చంద్రికా నీవు నిలచిన
 తావు ఆనంద సరాగాల సంద్రమాయెనే 

హసిత చంద్రమా

 ఇంద్రనీలమణుల కాంతులతో మెరయు 
కనుల కొలనులో విరిసే ప్రేమ సుమాలు 
మదిని మీట 
మార్గశీర్షోదయాన గులాబీ రెక్కలపై మెరిసే 
మంచుబిదువుల్లా లేత ఎరుపు పెదవుల నడుమ 
పూచే హసిత చంద్రికలు మనసు న  ముప్పిరిగొన 
మరకత కుండలపు కాంతులతో చెంపల కెంపులు 
వింతశోభల మెరియ 
విప్పారిన నవకమలంలా ఆ వదనం హృదిలో 
చిత్రించుకుపోయెనే

హసిత చంద్రమా 

జగమంతయు జగన్నాధుని

 నిర్మల సరోవరంబున ప్రతిబింబించు కలువలరేడు

రూపు  కని కోటిచంద్ర ప్రభాసమానమైన గోపికామానస చోరుడని బ్రమసి మకరందపు మాధుర్యము కొరకు బ్రమించు బ్రమరము వలే

పరవశమొంది సరోవర కమలపు రెక్కపై వాలె

  జగమంతయు జగన్నాధుని కాంచు గోపికాబృంగమొకటి

శ్రీరంగపతీ

 వేడుక తోడ గోపకులమంతయు అద్దిన 
రంగుల తో నేలకు దిగివచ్చిన హరివిల్లాయని 
ముచ్చటగొలుపు మోముతో హరి కడు విలాసముతో 
ఢమ్ ఢమ్ ఢమ్ యనుచు చేసిన ఢమరుక ధ్వనులతో 
గోపాంగనల గుండెలు ఝల్లుమన మోములు ఎరుపెక్కే 
కంసాదుల గుండెలు దడ దడలాడే మోములు నల్లబడే 
ఇంద్రాదుల గుండెలు ఉప్పొంగ మోములు తెల్లబడే 
ప్రకృతి కాంత  పులకింతలతో   ఆకుపచ్చని కాంతులీనే 
 సంబరపు ధ్వనులతో అంబరం నీలివర్ణపు సొబగులద్దుకునే  
ఢమ ఢమ సవ్వడులు సోకి భగభగ లాడు భానుడు పసిడి కాంతుల 
సోముడాయే 
ఏడు రంగుల పూబాలలు ఎదను విచ్చి సువాసనలు వెదజల్లుతూ 
బాల క్రిష్ణుని మురిపించే 
జీవితమే రంగులమయం శ్రీరంగపతీ నీవు తోడుంటే 

ఆనంద రస గుళికలు

 పరుగులెడుతున్నది మధుర ఫలమని 
పక్షులు భ్రమింప 

కదులుచున్నది మకరందపు తుట్టెయా 
యని తుమ్మెదలు తృళ్లిపడ 

ఈ సుందర కుసుమమే లోకాల పుష్పించేనో  
యని పుష్ప బాలలు సిగ్గుచెంద 

ఈ సుకుమారుని పాదమెంతటి సుతిమెత్తనో యని 
లేలేత గరిక అచ్చెరువొంద 

కలువ కనుల సూర్య తేజపు  కాంతులీన  

లేలేత పగడపు పెదవులపై ఆనందపు రస 

గుళికలు జాలువార 

బృందావన వీధుల తిరుగాడు ముగ్ధమనోహర 
బాలముకుందుని గని ప్రౌఢగోపికల వలువలు 

వదులాయే 

చిన్ని క్రిష్ణా నీ ఈ రూపం మా హృదిలో స్థిరపడి 
 కడలి అలల వలే ఎగసిపడే మా చిత్తంబులకు 
కుదురుతనం కూర్చుగాక 

రంగోళి

       

తనపై  మక్కువ పెంచుకున్న మగువల 

మనంబుల సంతసంబుల సన్నజాజుల 

పూయించ రాధాసఖుడాడే రంగోళి ఫల్గుణ 

పూర్ణిమనాడు బృందావన వీధులలో వేడుకగా 

సహజ పరిమళాల ఒప్పారు ఇష్టసఖి రాధ 

కుంతలముల నీలవర్ణ కాంతులే  గోపికల 

కనురెప్పల కాటుకగా తీర్చిదిద్దే నల్లనయ్య 

వృషభానుసుత ముత్తెపు దంత పంక్తి శ్వేత 

కాంతులే తెల్లని మల్లియలుగా గోపాంగనల 

కొప్పుల చుట్టే కొంటెతనమున క్రిష్ణుడు 

ప్రాణసఖి రాధ శశివదనపు పసిడి వర్ణపు 

సోయగమే గొల్లభామల మేనిపై చందనపు 

పూతగా అద్దె  ఆదరమున  అచ్యుతుడు

కిశోరుని తలపులతో ఎరుపెక్కిన కిశోరీ 

గల్లపు మెరుపులే  గొల్లకాంతల బుగ్గలపై 

కెంపులుగా అలదే యశోదానందనుడు 

బృందావనపు యువరాణి చూపుల చల్లదనం

సోకి  హరిత వర్ణపు శోభలతో అలరారు ప్రకృతి 

 పచ్చదనమే గొల్లెతల పైటగా చేసే గరుడ వాహనుడు 

క్రిష్ణ ప్రేయసి రాధికా ముక్కెర ధూమల వర్ణపు సొబగులే 

గోపికల హస్త భూషణములుగా అలంకరించే నంద నందనుడు 

కలువబాల రాధ కంటి కొలను నీలివర్ణపు దయాజలధి 

తన కంటిలో నింపుకుని గోపకాంతల దేహమెల్లా తడిపే

రాధారమణుడు సంతత ధారలా ప్రేమ మీరగా  

ప్రేమ స్వరూపులు రాధాకృష్ణుల రసరమ్యపు రాస కేళీ 

విలాసములే   సప్తవర్ణ శోభిత హరివిల్లుల కాంతులై 

 లక్ష్మీకిరణుల హృదయ బృందావనిలో  నిరతము 

వెల్లివిరుయుగాక 

నిత్యహోళీ

జగముల క్షేమంబు కోరి గొంతున 

గరళము దాచిన గోపీశ్వరునకు 

రాధేశ్వరుడొనరించె రసరమ్యపు 

రంగుల అభిషేకంబు కన్నుల పండువగా 

 పన్నగ భూషణుడౌ పశుపతిని పసుపు ధారల పరవశింప చెసే 

 వెండికొండల కైలాసవాసునకు తెల్లని విరజాజుల తోరణము కట్టే 

దిగంబరునకు నీలి వర్ణపు నీరవముల అంబరము లద్దే తాండవమాడు రుద్రునకు రక్తవర్ణపు రుద్రాక్షువుల మాలలద్దే 

మంగళకరుడగు ముక్కంటికి ఆకుపచ్చని పకృతికాంత సొబగులద్దే 

 శాంతమే తానైన సాంబునకు కాషాయాంబరపు కమలాల మాల తొడిగే 

హరిహరుల కలయికయే సప్తవర్ణాల హరివిల్లై 

లోకంబుల నిత్యహోళీ కేళి సంబరంబులాయే

శ్రీమన్నగర నాయికా

జగత్తును పాలించు శ్రీవత్సాంకితుని వాత్సల్యభావమున

లాలించుచున్నది జగదంబిక అలసట హరి దరి చేరనీయక

ఈ లాలన మరీ మరీ కోరెనేమో హరి యశోదయై కౌసల్యయై

కోరి భువికి చేరె భువనేశ్వరి మాతృభావపు మధురిమలు వెదజల్ల 

విశ్వరచనా సృజనలో తలమునకలైన విరంచి వేలుపట్టి ఆడుచున్నది 

విశ్వమాత  విసుగు విరామపు తలంపులేవీ విధాత దరిచేరనీయక

రుద్రుని ప్రళయకాల వీరభద్రుని భుజగ భూషణుని 

సదాశివునిగా లోకముల కీర్తి నొందించ భుజమున

పట్టి వెన్నుతట్టి తల్లితనపు చల్లదనముతో సాంబుని

అణువణువు నింపుచున్నది మాతృమూర్తి లలితాంబిక  

 

అయ్యలగన్న యమ్మ ముగ్గురయ్యల మూలపుటమ్మ

మా మనంబుల నిత్యనివాసినియై ఆనందసంద్రపు అలలపై

మా జీవన నౌక పయనింప చేయుమా శ్రీమన్నగర నాయికా 

లక్ష్మీ కిరణు ప్రియ తనూజా శ్రీరాజరాజేశ్వరీ మాతా 

రతీపతి జనకుని

 కాళింది మడుగులో కాళిందుని శిరములపై 

నాట్యమాడు చిన్ని శిశువుని గని  దుఃఖపు 

భారమున తల్లడిల్లు గోపాంగనల హృది తేట 

పరచ బృందావన వీధుల చిందేసే చిన్ని క్రిష్ణుడు 

బృందావన వీధుల చిందేసే చిన్నిక్రిష్ణుని గని

పాలిండ్ల పొంగు మధురభావనలతో బరువెక్కిన 

హృదయపు భారము దించనెంచిన గొల్లభామలు 

ఆడిపాడిరి ఆనందనిలయుడగు అచ్యుతుని గూడి 

ఆనందనిలయుడగు అచ్యుతుని  పదరంజీవముల

ఝనత్ క్వణత్ ధ్వనులతో ఉల్లము ఝల్లుమన

పూలతలవోలే అల్లుకొనే గోపీకుంజారావముల్ రతీపతి జనకుని జన్మజన్మల రాగబంధమతిశయించ

ఆత్మబంధు

 జనన మరణ చక్రభ్రమణంలో నాది నావారలను 
వ్యామోహపు మకరముల పాల్బడి విలవిలలాడుచును 
నిర్మోహత్వంబు పొందదు  నా మనంబు నీ కృప లేకను
కలిసి తిరిగితిమి కాలచక్రమంతయు దేహదారినై నేను 
ఆత్మలింగమై నీవు  ప్రతి కదలికలో వేదన చెందితి  నేను  
వేడుక చూసితి నీవు ఆటలు చాలిక ఆత్మబంధు నిర్మల 
జ్ఞానమొసగి దయ చూపు దక్షిణా

మూర్తి స్వరూపా  శ్రీకాళహస్తీశ్వరా