మనోహరీ

 మనోహరీ

చిరుగాలి తరగల తాకిడికి అలల వలే

కదులాడు కురుల సమూహం

ఎగసి పడే మందాకినీ జలతరంగాల జోరును

ఒడిసి పట్టిన శివుని జటాజుటంలా 

నా మనసు అలలను కొప్పున పట్టి శిరాగ్రమున 

రాణివలే నిలచి హోయల అలలను జాలువార్చుచుండే

సూదంటు చూపుల సందమామ నా అంతరంగమున కలువకొలనులను వికసింప చెసే

గుండెగూటిలో గూడుకట్టిన అనురాగ బంధం విరహాగ్ని వేడిమికి తేనియ పెదవులపై తెరలు

తెరలుగా వెల్లువత్తే

ఫాలాక్షుని ప్రేమభావ వీచికయెకటి నేలకు చేరిన

నెలవంకలా మెరియుచుండే ఈ మనోహరి

అహో

సహజ పరిమళాల నొప్పారు నిగనిగల నల్లని కేశపాశముల కొప్పు కాముని పూలశరముల కుప్ప వలే ఒప్పారుచుండే

పడతి  ఫాలభాగము ఫాలాక్షుని త్రిశూల కాంతులతో   సింధూర వర్ణ శోభను పొందె

కోమలి నల్లకలువ కనుల కోరచూపుల శరముల పరంపర హృదయవీణ ను మీటుచుండె

సంపంగి సొబగుల నాశిక పుటముల లేత ఎరుపుకాంతులు ఎదను గిల్లుచుండె

అలివేణి ప్రేమాధరాల తేనియలు మేఘమాలికలై కమ్మేయుచుండే

ఎర్రమందారమంటి ముగ్ధ మేని ముద్దాడుతూ సిగ్గుమెగ్గలై ఎర్రబారె రుద్రాక్షువులు.          ముక్కంటి మెచ్చిన మనోహరీ నీ రూపం చేయుచుండె మదిలో ఆనందతాండవం