Friday, December 27, 2024

పద్మ వనంబయ్యె 

 



పద్మోద్భవి తోడ  పద్మనాభుడు 
పద్మ సరోవర తీరాన కిశోరీ కిశోరులై 
విహరించు వేళ పరవశించిన పుడమి 
గర్భాన అరుణకాంతులతో విప్పారే 
పద్మ సమూహం బొకటి పద్మాక్షి పద్మాక్షులు  
వికసిత పద్మ వదనులై చూచుచుండ 
కాంచిన మా మది పద్మ వనంబయ్యె  
ఓ పద్మనాభ ప్రియా అడుగిడవమ్మా 
ఆదరమున పద్మ నయనంబుల వాని తోడుగా 

Wednesday, December 25, 2024

॥ ముకుందమాలా స్తోత్రం ॥

 


ధ్యాయంతి యే విష్ణుమనంతమవ్యయం
హృత్పద్మమధ్యే సతతం వ్యవస్థితమ్ ।
సమాహితానాం సతతాభయప్రదం
తే యాంతి సిద్ధిం పరమాం చ వైష్ణవీమ్ ॥ ౩౮ ॥

హృదయ మధ్యమున  పద్మపత్రంలో  

అవ్యయుడు అనంతుడు అయిన విష్ణువు ని నిలిపి

సదా ధ్యానించు వారలకు సకల భయాలు

తొలగి విష్ణుపదం సన్నిహితమవుతున్నది


యస్య ప్రియౌ శ్రుతిధరౌ కవిలోకవీరౌ
మిత్రౌ ద్విజన్మపదపద్మశరావభూతామ్ ।
తేనాంబుజాక్షచరణాంబుజషట్పదేన
రాజ్ఞా కృతా కృతిరియం కులశేఖరేణ ॥ ౪౦ ॥

నా  మిత్రులు జ్ఞాన మూర్తులు

కవిత్వ సామ్రాజ్యంలో రారాజులు

ద్విజోత్తములు (ద్విజన్మవరుడు , పద్మ శరుడు) . 

నేను కులశేఖర చక్రవర్తి  ని

ఈ  పద్య  కుసుమాలు  పద్మాక్షుని

 చరణాంబుజములకు  

భక్తి ప్రపత్తులతో  సమర్పితం


కుంభేపునర్వసౌజాతం కేరళే చోళపట్టణే ।
కౌస్తుభాంశం ధరాధీశం కులశేఖరమాశ్రయే ॥

పునర్వసు నక్షత్రమందు కౌస్తుభం యొక్క అంశతో 
కేరళ లోని చోళ పురాధీశుడిగా జన్మించిన కుల శేఖరుని 
భక్తితో ఆశ్రయిస్తున్నాను 

ఇతి ముకుందమాలా సంపూర్ణా ॥

కులశేఖరాళ్వార్ గొప్ప రంగనాథ భక్తుడు . శ్రీరంగంలో 
రంగనాథ సేవలో జీవితాన్ని తరింపచేసుకున్నారు ఆయన 
భక్తికి మెచ్చిన శ్రీ  వేంకటేశ్వరుని తన పాదాల చెంత గడపలా 
పడి  వుండి ఎల్లప్పుడూ తనను చూసుకునే భాగ్యం ప్రసాదించమని 
వరం కోరి తిరుమలలో గర్భగుడిలో వెంకట నాథుని ముందున్న గడప 
(దీనినే కులశేఖరపడి గా పిలుస్తారు)గా జీవితం సార్థకం చేసుకున్న
మహనీయుడు . అప్పటినుండే దేవాలయ ప్రవేశం చేసేటపుడు 



గడపాలకు నమస్కరించే సంప్రదాయం మొదలయ్యింది . ఏ మహా భక్తుడు 
ఏ గుడిలో ఏ గడపగా నిలిచి వున్నాడో ... 


Tuesday, December 24, 2024

ఎవరివో నీ వెవరివో

మల్లీ మందార చామాంతాది పుష్ప సమూహంబులోక్కటై గుభాళించు ముగ్ధయో 

 మనోహరమగు సందమామ కురిపించు పసిడి వెన్నెల కాంతుల చంద్రికయో 

 పారే సెలయేటి గలగలల ఒంపుల వయ్యారమో 

 మృదువుగా మేని తాకి పరవశింప చేయు మలయ వీచికయో

 రాచఠీవీ ఒలుకుతూ సూదంటు చూపులతో గుండె గిల్లుతున్న గులాబీ ఎవరివో నీ వెవరివో

ముకుందమాలా స్తోత్రం-12

 


తత్త్వం ప్రసీద భగవన్ కురు మయ్యనాథే
విష్ణో కృపాం పరమకారుణికః ఖిల త్వమ్ ।
సంసారసాగరనిమగ్నమనంత దీన-


ముద్ధర్తుమర్హసి హరే పురుషోత్తమోఽసి ॥ ౩౪ ॥

ఓ  హరీ ! ఓ పురుషోత్తమా ! ఓ విష్ణు

నీవు దయా సముద్రుడవు

పాపులకు మరల మరల ఈ  భవసాగరమే

  గతి అగుచున్నది

నీ దయావర్షం  నాపై కురిపించి

నన్ను ఉద్దరించు ముకుందా


క్షీరసాగరతరంగశీకరా –
సారతారకితచారుమూర్తయే ।
భోగిభోగశయనీయశాయినే
మాధవాయ మధువిద్విషే నమః ॥ ౩౯ ॥


పాల కడలిలో అలల తుంపరలు దేహాన్ని తాకుతూ

నీలాకాశాన తారకలు వలె మెరుయుచుండగా

శేషతల్పం మీద సుఖాసీనుడవైన  మాధవా

మధుసంహారీ నీకివే నా మనఃపూర్వక  ప్రణామములు


Monday, December 23, 2024

ఆనందనిలయా

 అమృతము కన్న మిన్నయగు క్షీరము

తాగనెంచిన క్రిష్ణుని మక్కువ గని గోవిందుని
పార్శ్వము నుండి పుట్టుకొచ్చె సురభి లేగ తోడుగా పాల 
ధారలతో గోలోక బృందావని పరవళ్ళు తొక్కగా

భూభారము తొలగించు భారమున భువి చేరిన
పృధ్వీ భారనాశనునకు అలసట తీర్చి ముదము
గూర్చ గోలోకము వీడి గోకులము చేరె గో గోవత్స
సమూహము లెల్ల వురకలెత్తు  ఉత్సాహమున


  సురభి సంతుకు సంతసంబు చేయ వనంబులందు వేణువులూదితివి లేగల పదఘట్టన లో రేగిన ధూళి ఎర్రచందనం వోలే
అలుముకొంటివి ప్రేమతోడ కంఠముల కావలించుకొంటివి ఇంచుక కరుణతోడ లక్ష్మీకిరణులకు నీ ఆలింగనపు ఆనందమిమ్మా
ఆనందనిలయా

హసిత చంద్రమా


    

నిండు జాబిలి సగమై నుదురు గా నిలిచే
సంధ్యాకాంతి కుంకుమ రేఖలా భృకుటి మెరిసె
మిలమిల మెరయు తారకలు అరమోడ్పు కనుల తళుకులీనె
చంద్రికాహాసినీ నాశికాగ్రమున వజ్రపు తునక కాంతులీనె
బింబాధరపు పగడపు కాంతులతో మోము మామిడి మధురిమల ముద్దుగొలిపే
తెల్లని ముత్యాల పలువరుస మల్లెల మొగ్గలు వర్షించె
హసిత చంద్రమా అనురాగ సంద్రమా అందుకొనుమా అభినందన చందనాలు

ముకుందమాలా స్తోత్రం-11

 



దారా వారాకరవరసుతా తే తనూజో విరించిః
స్తోతా వేదస్తవ సురగణో భృత్యవర్గః ప్రసాదః ।
ముక్తిర్మాయా జగదవికలం తావకీ దేవకీ తే
మాతా మిత్రం బలరిపుసుతస్త్వయ్యతోఽన్యన్నజానే ॥ ౩౨ ॥



క్షీర సాగరుని కుమార్తె నీ అర్ధాంగి

ముల్లోకాలు సృష్టించు బ్రహ్మ నీ కుమారుడు

నిన్ను గూర్చిన స్తుతులే  పవిత్ర వేదాలు

సకల దేవతా సమూహము నీ సేవక పరివారము

ముక్తి  నోసగుటయే నీవు  ఆడు  ఆట

దేవకీ  నీ  తల్లి

శత్రువులకు అభేద్యుడగు అర్జునుడు నీ మిత్రుడు

ఇంత  మాత్రమే నాకు తెలుసు  ( నీవు తప్ప తెలుసుకోదగినది వేరేది  లేదు కదా )


శ్రీమన్నామ ప్రోచ్య నారాయణాఖ్యం

కేన ప్రాపుర్వాంఛితం పాపినోఽపి ।
హా నః పూర్వం వాక్ప్రవృత్తా న తస్మిన్
తేన ప్రాప్తం గర్భవాసాదిదుఃఖమ్ ॥ ౨౬ ॥

ఓం నమో నారాయణా అని స్మరించినంత మాత్రాన

పాపులు కూడా ఉద్దరించబడుతున్నారు  . అట్టిది

పూర్వ  జన్మలలో  ఎన్నడు  నారాయణుని  నామ స్మరణ  

చేయకుంటినేమో  ఇప్పుడు  గర్భావాసపు  దుఖాన్ని 

భరించవలసివచ్చే 


ధ్యాయంతి యే విష్ణుమనంతమవ్యయం
హృత్పద్మమధ్యే సతతం వ్యవస్థితమ్ ।
సమాహితానాం సతతాభయప్రదం
తే యాంతి సిద్ధిం పరమాం చ వైష్ణవీమ్ ॥ ౩౮ ॥


 హృదయ మధ్యమున  పద్మపత్రంలో  

అవ్యయుడు అనంతుడు అయిన విష్ణువు ని నిలిపి

సదా ధ్యానించు వారలకు సకల భయాలు

తొలగి విష్ణుపదం సన్నిహితమవుతున్నది