కమల నయనా

 అరమోడ్పు కనుల కురియు ఆనందరస ధార

మా హృదిని మీట

పగడపు పెదవుల అలరు బంగరు వేణియ సుధా

రస ధార మా వీనులవిందు చేయ

దట్టపువానమబ్బు దేహఛాయ కురిపించు దయా

జలధి మా మేని తడుప

నళినాక్షు నిండైన రూపంబు లక్ష్మీకిరణుల గుండె

గూటిలో నిరతము నిలవ నీ కృప చూపవే కమల నయనా

గోపికాబృంగ

 గోపికాబృంగ హృదయకమలాలలో

శృంగారలహరులు మీటు నళినాక్షు

నగుమోము వేణునాద తరంగాలు

లక్ష్మీకిరణు హృదయఫలకం పై సంతత

దయారస ధారలు కురిపింప మా చిగురు

టధరములపై పూయు చిరునగవుపూల

మాలలతో నల్లనయ్య కంఠసీమ కావలింతుము

 సిరులమాలచ్చి కంఠసీమను అలంకరించు బాహువులకు 

చల్ది మూటను తగిలించి సర్వ జీవుల పోషించు గోవిందుడు 

ప్రభాతమున గోవత్సముల పోషణార్థము గోపాలురతో కూడి 

కాననములకేగా వడివడిగా నడువసాగె చెలికాండ్ర చేర  

సంక్రాంతి

  సంక్రాంతి 

గొబ్బిళ్ళ గుర్రాలు పూంచిన ముగ్గుల రథమెక్కి భానుడుదయించు వేళ 

 హరి కీర్తనల రస గుళికలు  పెదవుల జాలువారుచుండ చిడత చప్పుళ్ల

 హరిదాసుల కోలాహలం  చెవులకింపై ఇల్లాండ్ర దోసిళ్ళ జాలువారిన దయ 

 అక్షయపాత్ర లో పొంగు వేళ  తొంగిచూసే తెలుగు లోగిళ్ళలో సంక్రాంతి హేల

మినప గారెల ఘుమఘుమ అత్తగారి ఆప్యాయతల అరిసె కొత్త బియ్యపు 

పాల పొంగళ్ళు ఆరగింపుకై వేచి యున్న వేళ మామ మురిపెముగా తెచ్చిన

కొత్త వస్త్రాలతో అలంకరించుకుని అలకలు చూపుతూ ఆలి తో కొత్త అల్లుళ్లు 

భోజనాల కుపక్రమించు వేళ  తొంగిచూసే తెలుగు లోగిళ్ళలో సంక్రాంతి హేల

 

పట్టు పరికిణి మెరుపుల విరిబోణి హోయలు తుంటరి మనస్సులలో ఆశల

విహంగాలను ఎగరేయు వేళ నింగి కెగసిన పతంగులతో పూబోణుల హృదయా

లలో పాగావేయ నెంచిన కొంటెగాళ్ళ కోణంగి చేష్టలతో పులకరించిన పల్లె పడుచుల

గలగలలు కనువిందు చేయు వేళ   తొంగిచూసే తెలుగు లోగిళ్ళలో సంక్రాంతి హేల

చురుకు చూపుల చురకత్తులు విసురుతూ వడిగా వడివడిగా

రివ్వున రెక్కలు విదిల్చి ఒక్కుదుటున పైకెగసి ఎదుటిదాని

 ఎదపై ఎగదన్న మిక్కుటమైన రోషంతో పుంజులు రెండు

తలపడు  సమరాంగణమొకవైపు మరోవైపు ఆరుగాలం రైతన్న

తోడుగా శ్రమించి  పంటను ఇంటికి చేర్చిన దొడ్డన్న బసవన్న తరగని

తన చేవ ను బరువులు సులువుగా లాగుతూ జనుల హృదయాలు

కొల్లగొట్టు వేళ తొంగిచూసే తెలుగు లోగిళ్ళలో సంక్రాంతి హేల

కారాదు తెలుగు పల్లె పై సంక్రాంతి సంబరం గతకాలపు ఘనవైభవమ్ 

ఇరుకు బారిన పల్లె హృదయం తిరిగి కావాలి విశాల హృదయం 

మకర సంక్రాతి సంక్రమణం కావాలి నూతన భావాల సంక్రమణం 

వాణీ మధురిమ

 వేణుగాన తరంగాల తలపించు అలివేణి

మృదుమధుర మంజుల వాణీ మధురిమ

వీనుల విందు సేయ నీరజాక్షుడు చెవి ఒగ్గి

వినుచుండే నీరజాక్షి కువకవ ఆశ్చర్యచకితుడై

గోపికామధుమక్షిక

 పాదముల తాకిడి తెలియనీయకనే 
మధుపం పద్మపరాగపు మధువు గ్రోలి
నటుల గోపికామధుమక్షిక సర్వాంతర్యామికి 
రహస్యము చెప్పబోవు నెపమున గోవిందపద్మపు  
అధర మధువు గ్రోలు ముచ్చట తీర్చుకునే నేర్పున 

జగద్గురు

 సకల విద్యాధిదేవతవు  వినయభావమున

సాందీపుని శిష్యరికం చేసి గురుబావమునకు
గౌరవమద్దినాడవు

సహాధ్యాయి సుధామునికి సమయానుకూలంగా

సకలైశ్వర్యములిచ్చి వినయపూర్వక విద్య విలువ

తెల్పినాడవు

సమరాంగమున సవ్యసాచి ని కార్యోన్ముఖుని

చేసి గీతాచార్యుడవై జగద్గురువై భాసిల్లినాడవు

సదానందా జీతపు పాఠాలు తప్ప జీవన సారం

నేర్పలేక చదువుల గుడులు బడులు గా మిగిలిపోయే

సద్గురునాథా జగన్నాథా జ్ఞాన జ్యోతులు వెలిగించి 

భావితరాల భవిత ను తీర్చిదిద్ద వేగిరమే రమ్ము

 పురుషోత్తమా లక్ష్మీకిరణ్ ప్రియభాంధవా