గోవింద దామోదర స్తోత్రం (2)

వ్రజ భూమిని వీడ నున్నాడన్న వార్త విన్న 

గోప వనితలు గోవిందుని వియోగ వేదనతో 

రోదించిరి వీధులబడి సిగ్గును విడచి 

ఓ గోవిందా  ఓ దామోదరా  ఓ మాధవా 

మణి  పంజరమునున్న చిలుకతో చెప్పించసాగె 

నును సిగ్గులు నగుమోమున కదులాడ గోపిక 

ఆనంద కందా  వ్రజ చంద్ర క్రిష్ణా 

ఓ గోవిందా  ఓ దామోదరా  ఓ మాధవా 

నిదురోవు గోపబాలకుల జుట్టుకు గోవత్సముల 

తోకలకు జతకట్టు పద్మ నయనంబులవాడి 

చుబుకము పట్టి తల్లి ప్రశ్నించ సాగే 

ఓ గోవిందా  ఓ దామోదరా  ఓ మాధవా 

గోవత్సముల కాయు కార్యమున కర్రలు చేబూని 

వేకువనే విచ్చేసిన ఇష్ట సఖులగు గోప బాలురు 

పిలవసాగిరి అవ్యయుని అనంతుని ఆత్మీయ భావమున 

ఓ గోవిందా  ఓ దామోదరా  ఓ మాధవా 

కాళీయుడిని మర్దించ కదంబ వృక్షాగ్రమునుండి

కాళింది మడుగు లోకి దూకిన క్రిష్ణుని   గని 

గోప గొపాంగనలు ఘోల్లుమనిరి భయముతో 

ఓ గోవిందా  ఓ దామోదరా  ఓ మాధవా 

అక్రూరుని తోడుగా మధుర వీధుల యందు

విల్లోత్సవాలలో కంసుని  చాపమణచ నడుచు 

ముకుందుని చూచి పురజనులు జయద్వానములు పలికే 

ఓ గోవిందా  ఓ దామోదరా  ఓ మాధవా 

కంసుని దూత రాకతో బృందావని వీడిపోవు 

వసుదేవ సుతులని గని యశోద తల్లడిల్లి 

సొమ్మసిల్లె గృహ మధ్యమున 

ఓ గోవిందా  ఓ దామోదరా  ఓ మాధవా 

సరోవరమున కాళీయ సర్పముచే చుట్టబడిన 

బాల కృష్ణుని చూసి అసహాయులైన గోపా బాలురు 

నేలను పడి పొర్లిరి పట్టరాని దు:ఖమున 

ఓ గోవిందా  ఓ దామోదరా  ఓ మాధవా 

అక్రూరుని రధముపై మధురా నగరి వైపు 

సాగిపోవు యదువంశ నాధుని చూసి వగచి 

మరల మరలి రావా యని అడగసాగిరి గోపబాలకులు 

ఓ గోవిందా  ఓ దామోదరా  ఓ మాధవా 

పూల పానుపు పై పరుండియు చెంత క్రిష్ణుడు లేని 

చింతతో కలువ కనుల నిండా కన్నీటితో నుండె 

గోపిక వనాంతమున వంటరిగా 

ఓ గోవిందా  ఓ దామోదరా  ఓ మాధవా 

స్వగృహమునకు చేరువైన గోపిక కట్టుబాట్లతో 

కట్టడి చేయు తల్లి తండ్రుల తలంపు రాగా 

విశ్వనాదా ! రక్షించమనె బరువైన హృదయముతో 

ఓ గోవిందా  ఓ దామోదరా  ఓ మాధవా 

అడవి యందు క్రిష్ణుడున్నాడన్న అభయముతొ 

అర్ధరాత్రి వేళ బృందావని చేరిన గోపిక కన్నయ్య 

కానరాక విలపించే భయముతో వనమున  

ఓ గోవిందా  ఓ దామోదరా  ఓ మాధవా 

సుఖాసనమున సేదతీరుతూ నీ నామమలు 

విడువక మరల మరల పలికిన ప్రేమతో 

పొందుదురు నీ సారూప్యము సామాన్యులైనను 

ఓ గోవిందా  ఓ దామోదరా  ఓ మాధవా 

గోవిందుని వియోగముతో దు:ఖితురాలగు 

నీరజాక్షి రాధను చూసి చలించిన చెలి 

కలువ కనులు కన్నీటి ధారలు స్రవించే 

ఓ గోవిందా  ఓ దామోదరా  ఓ మాధవా 

మధుర పదార్ధములయందు అమితాసక్తి కల 

నాలుకా  హితము కలిగించు నిజమిదే వినుమా 

 మధుర పదార్ధముల వీడి మధురాక్షరములను భజించు 

ఓ గోవిందా  ఓ దామోదరా  ఓ మాధవా యని 

వేద విదులచె కీర్తించబడే నీ నామములు 

వ్యాధి  నిర్మూలకములనియు సంసార 

తాపత్రయ నాశ బీజములనియు 

ఓ గోవిందా  ఓ దామోదరా  ఓ మాధవా

తండ్రి మాటను ఔదాల్చ అడవుల కేగు 

సీతా లక్ష్మణ సమేత రామచంద్రుని చూసి

తల్లి కౌసల్య శోకముతో తల్లడిల్లే  

ఓ గోవిందా  ఓ దామోదరా  ఓ మాధవా

దండకారణ్యమున ఒంటరిగానున్న వేళ 

దశ కంటునిచే అపహరణ కు గురైన సీతా మాత 

ఆర్తి తో నిను తప్ప అన్య దైవమును తలచలేదు 

ఓ గోవిందా  ఓ దామోదరా  ఓ మాధవా

రాముని హృది ని నిలుపుకున్న జానకి 

ఆ రాముని వియోగము తాళలేక రోదించే 

రఘునాధా శరణు శరణు యని 

ఓ గోవిందా  ఓ దామోదరా  ఓ మాధవా

దేవ దానవులకు నొక్క రీతిగా సుఖ దు:ఖముల

నొసగు ఓ విష్ణు  రఘువంశ నాధా  శరణు శరణు

అని పరితపించె సీత సముద్ర మధ్యమున 

ఓ గోవిందా  ఓ దామోదరా  ఓ మాధవా  

 మకరి నోట చిక్కి జలముల లోనికి  లాగబడు వేళ 

 బెదరి  కరి బంధు సమూహములెల్ల చేదిరిపోగా 

 గజరాజు మరల మరల తలచే నీవే దిక్కని 

 ఓ గోవిందా  ఓ దామోదరా  ఓ మాధవా 

పుణ్యములొసగు హరి నామముల స్మరించుచూ 

 తొట్టి యందు పడిన పుత్రుని  పురొహితుడగు 

శంఖయుతుని తో కలసి  హంసధ్వజుడు చూచె 

ఓ గోవిందా  ఓ దామోదరా  ఓ మాధవా 

మనసు యందు నిన్నే నిండుగా నిలుపుకున్న 

ద్రౌపది అరణ్య వాసి అయినను దుర్వాసుని 

ఆహ్వానించే శిష్య సహితముగా భోజనము నకు 

ఓ గోవిందా  ఓ దామోదరా  ఓ మాధవా 

యోగుల ధ్యానమునకు సైతము చిక్కనివాడు 

చింతలను తొలగించి చింతితముల నిచ్చు పారిజాతము 

నుదుటిన కస్తూరి తో  నీల వర్ణము తో మెరయు వాడు  

 ఓ గోవిందా  ఓ దామోదరా  ఓ మాధవా

సంసార కూపమను అగాధమున పడి పతితుడనైతి 

విషయ వాసనలకు చిక్కి మోహందుడ నైతి 

ఓ విష్ణు నను రక్షించు నా చేయి పట్టి నడిపించు 

 ఓ గోవిందా  ఓ దామోదరా  ఓ మాధవా

26 నుండి 50 శ్లోకములు 

(పూజ్య లీలా శుక  విరచిత గోవింద దామోదర స్తోత్రం నకు తెలుగు వివరణ )