కురు పాండవ సముహ మధ్యమున
దుశ్శాసన పరాభవితయగు ద్రౌపది
ఆక్రోసముతో పిలిచే క్రిష్ణా నీవే దిక్కని
ఓ గోవింద ఓ దామోదర ఓ మాధవా
శ్రీక్రిష్ణ విష్ణు మధు కైటభ సంహారి
భక్త వత్సలా భగవాన్ మురారి
కేశవా లొకనాధ నను బ్రోవుమా
ఓ గోవింద ఓ దామోదర ఓ మాధవా
వీధుల పాలు పెరుగులమ్మెడి వేళనూ
ప్రేమ పారవశ్యముతో నిండిన చిత్తము
కల గోపిక మనంబు మురారి పాదార్పితము చేసే
ఓ గోవింద ఓ దామోదర ఓ మాధవా
గింజలతో నిండిన తిరుగలి పిడి మరల
మరల త్రిప్పు గోపికలు గానము చేసిరి
జనించిన అనురాగముతో
ఓ గోవింద ఓ దామోదర ఓ మాధవా
మణులు పొదిగిన మణికట్టుపై నిలిచిన
ఎర్రని కెంపు ను పోలిన వంపైన నాసికతో అలరారు
చిలుకతో కమల నయన పలికేనిలా
ఓ గోవింద ఓ దామోదర ఓ మాధవా
గృహ గృహమున ప్రతిక్షణము విడువక
పంజరముల నున్న చిలుకలతో ప్రేమగా
పునః పునః పలికించసాగిరి గోపాంగనలు
ఓ గోవింద ఓ దామోదర ఓ మాధవా
శిశువుల నిదురపుచ్చ ఊయల లూపుతూ
జోల పాడసాగిరి గోపికలు విష్ణు మహిమలు
రాగ తాళ మతిశయిల్లగా
ఓ గోవింద ఓ దామోదర ఓ మాధవా
గుండ్రని నయనముల నటు నిటు సొంపుగా త్రిప్పుతూ
చూపులన్నీ బలరామానుజుని పై నిలపి వెన్నముద్దను
ఆరగించ రా రమ్మని గోపికలు పిలువ సాగిరి
ఓ గోవింద ఓ దామోదరా ఓ మాధవా
రాజహంస నడక వలె నర్తించు నాలుక
తలచినంతనే చవులూరించు తీయని
నామముల స్మరణలో నిలిచిపోయే
ఓ గోవింద ఓ దామోదరా ఓ మాధవా
ఒడిలో కూర్చుండి పాలు త్రాగుతున్న
బాలుడైన కమల నాధుని కనులార కాంచి
పులకిత యగు యశోద నీ దయావర్షంలో తడిసే
ఓ గోవింద ఓ దామోదరా ఓ మాధవా
వ్రజ భూమిలో తోటివారగు గోపబాలకులతో
ఆటపాటలయందు ఆనందించు ఆ నంద నందనుని
పిలిచే యశోద కడు ప్రేమతో
ఓ గోవింద ఓ దామోదరా ఓ మాధవా
పశువుల కట్టు పలుపు తాడుతో రోటి కి
కట్టబడి బిక్కమొగముతొ కోరే యశోదను
భంధనాలు వదులుచేయమని వెన్నతిన్న గోపాలుడు
ఓ గోవింద ఓ దామోదరా ఓ మాధవా
కంకణములతొ క్రీడించు క్రిష్ణుని కనులను
అరచేత మూసి కడు వయ్యారముల గోపిక
వెన్న ముద్దను చూపి ఆశ పెట్టసాగే
ఓ గోవింద ఓ దామోదరా ఓ మాధవా
గృహముల యందు గోపకాంతలు ఒకచో
కూడినపుడెల్లను విడువక నీ పుణ్య నామములే
మరల మరల పలుకుచుండిరి అనురక్తితో
ఓ గోవింద ఓ దామోదరా ఓ మాధవా
గో గోప గోపికా జన సమూహము వివశులై వినుచుండ
మందార వృక్ష మూలమున ముద్దులొలుకు బాల కిశోరుడు
ఎర్రని పెదవులపై వేణువు నుంచి ఆలపించే కమనీయ గానం
ఓ గోవింద ఓ దామోదరా ఓ మాధవా
వెన్నచిలుకుతూ మురిపెమున యశోదా సుతుని
అల్లరి చేష్టలను పాడుచుండిరి కృతులుగా కవ్వపు
కంకణపు సవ్వడులకు జతగా ప్రాతః కాలమున గోపికలు
ఓ గోవింద ఓ దామోదరా ఓ మాధవా
మేలుకొన్న యశోద గృహమున వెన్నచేయ తలంచియు
తత్తరపడి సందేహ మనస్కురాలై నిజము పలుక మని
నిలదీసే మురారిని వెన్న దొంగయగు వెన్నుని
ఓ గోవిందా ఓ దామోదరా ఓ మాధవా
ప్రాతః ప్రార్ధనలు ముగించి పెరుగు చిలుకుతూ
ఉప్పొంగిన ప్రేమతో పాడ సాగిరి హరి గీతములు
గోపికలు చెలులతో కూడి సుస్వరముల
ఓ గోవిందా ఓ దామోదరా ఓ మాధవా
వేకువలో గోపికలచే దాచబడిన వెన్నతో
నిండిన కుండలను ముక్కలుగా పగులగొట్టి
కేరింతలాడుతూ చిందులేసే ముకుందుడు
ఓ గోవిందా ఓ దామోదరా ఓ మాధవా
ఆట పాటల లీనమై ఆకలి దప్పుల మరచి
పిలిచినా రా నిరాకరించు క్రిష్ణుని పదే పదే
పిలిచే యశోద పొంగు మాతృ వాత్సల్యమున
ఓ గోవిందా ఓ దామోదరా ఓ మాధవా
శేష శయ్య పై సుఖాసీనుడైన విష్ణుని
స్తుతించు దేవర్షి సంఘములు పొందే
నీ అంశారూప మచ్యుతా
ఓ గోవిందా ఓ దామోదరా ఓ మాధవా
అరుణోదయ వేళ నిదురను వీడి వేద విధులు
కావించిన విప్ర వరేణ్యులు వేదాధ్యయనము
ముగిసిన పిమ్మట పలికెదరు నీ నామములు
ఓ గోవిందా ఓ దామోదరా ఓ మాధవా
బృందావనమున గోవిందుని వియోగముతో
పరితపించు రాధ హృదయవేదన చూసి
చెమరించు కనులతో గోప గోపికలు గానము చేసే
ఓ గోవిందా ఓ దామోదరా ఓ మాధవా
ప్రభాతమున గ్రాసమునకై వెడలిన గోవుల చూసి
యశోద మృదు మదుర హస్త స్పర్సతో
గోపాలుని తట్టి నిదుర లేపసాగే
ఓ గోవిందా ఓ దామోదరా ఓ మాధవా
వృక్ష మూలములందు ముత్యపు జటల తో
శాఖముల భక్షణ తో శోభిల్లు శరీరములు కల
మునులు జపించు చుండిరి నీ నామములు
ఓ గోవిందా ఓ దామోదరా ఓ మాధవా
(పూజ్య లీలా శుక విరచిత గోవింద దామోదర స్తోత్రం నకు తెలుగు వివరణ తొలి 25 శ్లోకములు )
No comments:
Post a Comment